Jump to content

آتش گرفتن

From Wiktionary, the free dictionary

Persian

[edit]

Pronunciation

[edit]
 
 

Readings
Classical reading? ātaš giriftan
Dari reading? ātaš giriftan
Iranian reading? âtaš gereftan
Tajik reading? otaš giriftan

Verb

[edit]

آتش گرفتن (âtaš gereftan)

  1. (intransitive) to catch fire
    Near-synonym: سوختن (suxtan, to burn)

Conjugation

[edit]
Conjugation of آتش گرفتن (literary Iranian Persian)
infinitive آتش گرفتن (âtaš gereftán)
stem present آتش گیر (âtaš gir)
past آتش گرفت (âtaš gereft)
participle present آتش گیرنده (âtaš girandé)
past آتش گرفته (âtaš gerefté)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist آتش گیرم (âtaš gíram) آتش گیری (âtaš gíri) آتش گیرد (âtaš gírad) آتش گیریم (âtaš gírim) آتش گیرید (âtaš gírid) آتش گیرند (âtaš gírand)
present (imperfect) آتش می‌گیرم (âtaš mí-giram) آتش می‌گیری (âtaš mí-giri) آتش می‌گیرد (âtaš mí-girad) آتش می‌گیریم (âtaš mí-girim) آتش می‌گیرید (âtaš mí-girid) آتش می‌گیرند (âtaš mí-girand)
present progressive دارم آتش می‌گیرم (dấram âtaš mí-giram) داری آتش می‌گیری (dấri âtaš mí-giri) دارد آتش می‌گیرد (dấrad âtaš mí-girad) داریم آتش می‌گیریم (dấrim âtaš mí-girim) دارید آتش می‌گیرید (dấrid âtaš mí-girid) دارند آتش می‌گیرند (dấrand âtaš mí-girand)
present perfect آتش گرفته‌ام (âtaš gerefté-am) آتش گرفته‌ای (âtaš gerefté-i) آتش گرفته است (âtaš gerefté ast) آتش گرفته‌ایم (âtaš gerefté-im) آتش گرفته‌اید (âtaš gerefté-id) آتش گرفته‌اند (âtaš gerefté-and)
past آتش گرفتم (âtaš geréftam) آتش گرفتی (âtaš geréfti) آتش گرفت (âtaš gereft) آتش گرفتیم (âtaš geréftim) آتش گرفتید (âtaš geréftid) آتش گرفتند (âtaš geréftand)
past (imperfect) آتش می‌گرفتم (âtaš mí-gereftam) آتش می‌گرفتی (âtaš mí-gerefti) آتش می‌گرفت (âtaš mí-gereft) آتش می‌گرفتیم (âtaš mí-gereftim) آتش می‌گرفتید (âtaš mí-gereftid) آتش می‌گرفتند (âtaš mí-gereftand)
past progressive داشتم آتش می‌گرفتم (dấštam âtaš mí-gereftam) داشتی آتش می‌گرفتی (dấšti âtaš mí-gerefti) داشت آتش می‌گرفت (dâšt âtaš mí-gereft) داشتیم آتش می‌گرفتیم (dấštim âtaš mí-gereftim) داشتید آتش می‌گرفتید (dấštid âtaš mí-gereftid) داشتند آتش می‌گرفتند (dấštand âtaš mí-gereftand)
pluperfect آتش گرفته بودم (âtaš gerefté búdam) آتش گرفته بودی (âtaš gerefté búdi) آتش گرفته بود (âtaš gerefté bud) آتش گرفته بودیم (âtaš gerefté búdim) آتش گرفته بودید (âtaš gerefté búdid) آتش گرفته بودند (âtaš gerefté búdand)
future آتش خواهم گرفت (âtaš xâhám gereft) آتش خواهی گرفت (âtaš xâhí gereft) آتش خواهد گرفت (âtaš xâhád gereft) آتش خواهیم گرفت (âtaš xâhím gereft) آتش خواهید گرفت (âtaš xâhíd gereft) آتش خواهند گرفت (âtaš xâhánd gereft)
subjunctive present آتش بگیرم (âtaš bégiram) آتش بگیری (âtaš bégiri) آتش بگیرد (âtaš bégirad) آتش بگیریم (âtaš bégirim) آتش بگیرید (âtaš bégirid) آتش بگیرند (âtaš bégirand)
past آتش گرفته باشم (âtaš gerefté bấšam) آتش گرفته باشی (âtaš gerefté bấši) آتش گرفته باشد (âtaš gerefté bấšad) آتش گرفته باشیم (âtaš gerefté bấšim) آتش گرفته باشید (âtaš gerefté bấšid) آتش گرفته باشند (âtaš gerefté bấšand)
imperative آتش بگیر (âtaš bégir) آتش بگیرید (âtaš bégirid)
Conjugation of آتیش گرفتن (âtiš gereftán) (colloquial Tehrani)
infinitive آتیش گرفتن (âtiš gereftán)
stem present آتیش گیر (âtiš gir)
past آتیش گرفت (âtiš gereft)
participle present آتیش گیرنده (âtiš girandé)
past آتیش گرفته (âtiš gerefté)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist آتیش گیرم (âtiš gíram) آتیش گیری (âtiš gíri) آتیش گیره (âtiš gíre) آتیش گیریم (âtiš gírim) آتیش گیرین (âtiš gírin) آتیش گیرن (âtiš gíran)
present (imperfect) آتیش می‌گیرم (âtiš mí-giram) آتیش می‌گیری (âtiš mí-giri) آتیش می‌گیره (âtiš mí-gire) آتیش می‌گیریم (âtiš mí-girim) آتیش می‌گیرین (âtiš mí-girin) آتیش می‌گیرن (âtiš mí-giran)
present progressive دارم آتیش می‌گیرم (dấram âtiš mí-giram) داری آتیش می‌گیری (dấri âtiš mí-giri) داره آتیش می‌گیره (dấre âtiš mí-gire) داریم آتیش می‌گیریم (dấrim âtiš mí-girim) دارین آتیش می‌گیرین (dấrin âtiš mí-girin) دارن آتیش می‌گیرن (dấran âtiš mí-giran)
present perfect آتیش گرفته‌ام (âtiš gereftám) آتیش گرفته‌ای (âtiš gereftí) آتیش گرفته (âtiš gerefté) آتیش گرفته‌ایم (âtiš gereftím) آتیش گرفته‌این (âtiš gereftín) آتیش گرفته‌ان (âtiš gereftán)
past آتیش گرفتم (âtiš geréftam) آتیش گرفتی (âtiš geréfti) آتیش گرفت (âtiš geréft) آتیش گرفتیم (âtiš geréftim) آتیش گرفتین (âtiš geréftin) آتیش گرفتن (âtiš geréftan)
past (imperfect) آتیش می‌گرفتم (âtiš mí-greftam) آتیش می‌گرفتی (âtiš mí-grefti) آتیش می‌گرفت (âtiš mí-greft) آتیش می‌گرفتیم (âtiš mí-greftim) آتیش می‌گرفتین (âtiš mí-greftin) آتیش می‌گرفتن (âtiš mí-greftan)
past progressive داشتم آتیش می‌گرفتم (dấštam âtiš mí-greftam) داشتی آتیش می‌گرفتی (dấšti âtiš mí-grefti) داشت آتیش می‌گرفت (dấšt âtiš mí-greft) داشتیم آتیش می‌گرفتیم (dấštim âtiš mí-greftim) داشتین آتیش می‌گرفتین (dấštin âtiš mí-greftin) داشتن آتیش می‌گرفتن (dấštan âtiš mí-greftan)
pluperfect آتیش گرفته بودم (âtiš gerefté búdam) آتیش گرفته بودی (âtiš gerefté búdi) آتیش گرفته بود (âtiš gerefté bud) آتیش گرفته بودیم (âtiš gerefté búdim) آتیش گرفته بودین (âtiš gerefté búdin) آتیش گرفته بودن (âtiš gerefté búdan)
subjunctive present آتیش بگیرم (âtiš bégiram) آتیش بگیری (âtiš bégiri) آتیش بگیره (âtiš bégire) آتیش بگیریم (âtiš bégirim) آتیش بگیرین (âtiš bégirin) آتیش بگیرن (âtiš bégiran)
past آتیش گرفته باشم (âtiš gerefté bấšam) آتیش گرفته باشی (âtiš gerefté bấši) آتیش گرفته باشه (âtiš gerefté bấše) آتیش گرفته باشیم (âtiš gerefté bấšim) آتیش گرفته باشین (âtiš gerefté bấšin) آتیش گرفته باشن (âtiš gerefté bấšan)
imperative آتیش بگیر (âtiš bégir) آتیش بگیرین (âtiš bégirin)
[edit]