שרײַען
Yiddish
[edit]Etymology
[edit]From Middle High German schrīen, from Old High German scrīan. Compare German schreien.
Verb
[edit]שרײַען • (shrayen) (past participle געשריגן (geshrign))
- to shout
Conjugation
[edit]Conjugation of שרײַען
| infinitive | שרײַען shrayen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | שרײַענדיק shrayendik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| past participle | געשריגן geshrign | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| auxiliary | האָבן hobn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| present | איך שרײַ ikh shray |
מיר שרײַען mir shrayen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| דו שרײַסט du shrayst |
איר שרײַט ir shrayt | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ער שרײַט er shrayt |
זיי שרײַען zey shrayen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| imperative | שרײַ (דו) shray (du) |
שרײַט (איר) shrayt (ir) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Composed forms
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
[edit]- שרײַער (shrayer)
- שרײַען אני שלמה (shrayen ani shloyme)
- אויסשרײַען (oysshrayen, “to cry out”)
- שרײַען קאַראַול (shrayen karaul, “to call for help”)