שפּײַען

Yiddish

Etymology

From Middle High German spīen, from Old High German spīwan, from Proto-West Germanic *spīwan, from Proto-Germanic *spīwaną.

Verb

שפּײַען • (shpayen) (past participle געשפּיגן (geshpign))

1. To spit; to spew

Conjugation

Conjugation of שפּײַען

infinitive	שפּײַען shpayen
present participle	שפּײַענדיק shpayendik
past participle	געשפּיגן geshpign
auxiliary	האָבן hobn
present	איך שפּײַ ikh shpay	מיר שפּײַען mir shpayen
	דו שפּײַסט du shpayst	איר שפּײַט ir shpayt
	ער שפּײַט er shpayt	זיי שפּײַען zey shpayen
imperative	שפּײַ (דו) shpay (du)	שפּײַט (איר) shpayt (ir)
Composed forms past איך האָב געשפּיגן ikh hob geshpign מיר האָבן געשפּיגן mir hobn geshpign דו האָסט געשפּיגן du host geshpign איר האָט געשפּיגן ir hot geshpign ער האָט געשפּיגן er hot geshpign זיי האָבן געשפּיגן zey hobn geshpign pluperfect איך האָב געהאַט געשפּיגן ikh hob gehat geshpign מיר האָבן געהאַט געשפּיגן mir hobn gehat geshpign דו האָסט געהאַט געשפּיגן du host gehat geshpign איר האָט געהאַט געשפּיגן ir hot gehat geshpign ער האָט געהאַט געשפּיגן er hot gehat geshpign זיי האָבן געהאַט געשפּיגן zey hobn gehat geshpign future איך וועל שפּײַען ikh vel shpayen מיר וועלן שפּײַען mir veln shpayen דו וועסט שפּײַען du vest shpayen איר וועט שפּײַען ir vet shpayen ער וועט שפּײַען er vet shpayen זיי וועלן שפּײַען zey veln shpayen future perfect איך וועל האָבן געשפּיגן ikh vel hobn geshpign מיר וועלן האָבן געשפּיגן mir veln hobn geshpign דו וועסט האָבן געשפּיגן du vest hobn geshpign איר וועט האָבן געשפּיגן ir vet hobn geshpign ער וועט האָבן געשפּיגן er vet hobn geshpign זיי וועלן האָבן געשפּיגן zey veln hobn geshpign

See also

• שפּריצן (shpritsn)