Jump to content

קריגן

From Wiktionary, the free dictionary

Yiddish

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Middle High German kriegen, ultimately from Proto-West Germanic *krīgan.

Verb

[edit]

קריגן (krign) (past participle געקראָגן (gekrogn) or געקריגן (gekrign))

  1. to receive, to get
Conjugation
[edit]
Conjugation of קריגן
infinitive קריגן
krign
present participle קריגנדיק
krigndik
past participle געקראָגן
gekrogn
auxiliary האָבן
hobn
present איך קריג
ikh krig
מיר קריגן
mir krign
דו קריגסט
du krigst
איר קריגט
ir krigt
ער קריגט
er krigt
זיי קריגן
zey krign
imperative קריג (דו)
krig (du)
קריגט (איר)
krigt (ir)
Composed forms
past איך האָב געקראָגן
ikh hob gekrogn
מיר האָבן געקראָגן
mir hobn gekrogn
דו האָסט געקראָגן
du host gekrogn
איר האָט געקראָגן
ir hot gekrogn
ער האָט געקראָגן
er hot gekrogn
זיי האָבן געקראָגן
zey hobn gekrogn
pluperfect איך האָב געהאַט געקראָגן
ikh hob gehat gekrogn
מיר האָבן געהאַט געקראָגן
mir hobn gehat gekrogn
דו האָסט געהאַט געקראָגן
du host gehat gekrogn
איר האָט געהאַט געקראָגן
ir hot gehat gekrogn
ער האָט געהאַט געקראָגן
er hot gehat gekrogn
זיי האָבן געהאַט געקראָגן
zey hobn gehat gekrogn
future איך וועל קריגן
ikh vel krign
מיר וועלן קריגן
mir veln krign
דו וועסט קריגן
du vest krign
איר וועט קריגן
ir vet krign
ער וועט קריגן
er vet krign
זיי וועלן קריגן
zey veln krign
future perfect איך וועל האָבן געקראָגן
ikh vel hobn gekrogn
מיר וועלן האָבן געקראָגן
mir veln hobn gekrogn
דו וועסט האָבן געקראָגן
du vest hobn gekrogn
איר וועט האָבן געקראָגן
ir vet hobn gekrogn
ער וועט האָבן געקראָגן
er vet hobn gekrogn
זיי וועלן האָבן געקראָגן
zey veln hobn gekrogn

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

קריגן (krign)

  1. plural of קריג (krig)

Etymology 3

[edit]

Verb

[edit]

קריגן (krign) (past participle געקריגט (gekrigt))

  1. (reflexive) to fight
Conjugation
[edit]
Conjugation of קריגן
infinitive קריגן
krign
present participle קריגנדיק
krigndik
past participle געקריגט
gekrigt
auxiliary האָבן
hobn
present איך קריג
ikh krig
מיר קריגן
mir krign
דו קריגסט
du krigst
איר קריגט
ir krigt
ער קריגט
er krigt
זיי קריגן
zey krign
imperative קריג (דו)
krig (du)
קריגט (איר)
krigt (ir)
Composed forms
past איך האָב געקריגט
ikh hob gekrigt
מיר האָבן געקריגט
mir hobn gekrigt
דו האָסט געקריגט
du host gekrigt
איר האָט געקריגט
ir hot gekrigt
ער האָט געקריגט
er hot gekrigt
זיי האָבן געקריגט
zey hobn gekrigt
pluperfect איך האָב געהאַט געקריגט
ikh hob gehat gekrigt
מיר האָבן געהאַט געקריגט
mir hobn gehat gekrigt
דו האָסט געהאַט געקריגט
du host gehat gekrigt
איר האָט געהאַט געקריגט
ir hot gehat gekrigt
ער האָט געהאַט געקריגט
er hot gehat gekrigt
זיי האָבן געהאַט געקריגט
zey hobn gehat gekrigt
future איך וועל קריגן
ikh vel krign
מיר וועלן קריגן
mir veln krign
דו וועסט קריגן
du vest krign
איר וועט קריגן
ir vet krign
ער וועט קריגן
er vet krign
זיי וועלן קריגן
zey veln krign
future perfect איך וועל האָבן געקריגט
ikh vel hobn gekrigt
מיר וועלן האָבן געקריגט
mir veln hobn gekrigt
דו וועסט האָבן געקריגט
du vest hobn gekrigt
איר וועט האָבן געקריגט
ir vet hobn gekrigt
ער וועט האָבן געקריגט
er vet hobn gekrigt
זיי וועלן האָבן געקריגט
zey veln hobn gekrigt