קינדלען

Yiddish

Etymology

Compare Early New High German kindeln. By surface analysis, קינד (kind) +‎ ־לען (-len).

Verb

קינדלען • (kindlen) (past participle געקינדלט (gekindlt))

1. to bear children

Conjugation

Conjugation of קינדלען

infinitive	קינדלען kindlen
present participle	קינדלענדיק kindlendik
past participle	געקינדלט gekindlt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך קינדל ikh kindl	מיר קינדלען mir kindlen
	דו קינדלסט du kindlst	איר קינדלט ir kindlt
	ער קינדלט er kindlt	זיי קינדלען zey kindlen
imperative	קינדל (דו) kindl (du)	קינדלט (איר) kindlt (ir)
Composed forms past איך האָב געקינדלט ikh hob gekindlt מיר האָבן געקינדלט mir hobn gekindlt דו האָסט געקינדלט du host gekindlt איר האָט געקינדלט ir hot gekindlt ער האָט געקינדלט er hot gekindlt זיי האָבן געקינדלט zey hobn gekindlt pluperfect איך האָב געהאַט געקינדלט ikh hob gehat gekindlt מיר האָבן געהאַט געקינדלט mir hobn gehat gekindlt דו האָסט געהאַט געקינדלט du host gehat gekindlt איר האָט געהאַט געקינדלט ir hot gehat gekindlt ער האָט געהאַט געקינדלט er hot gehat gekindlt זיי האָבן געהאַט געקינדלט zey hobn gehat gekindlt future איך וועל קינדלען ikh vel kindlen מיר וועלן קינדלען mir veln kindlen דו וועסט קינדלען du vest kindlen איר וועט קינדלען ir vet kindlen ער וועט קינדלען er vet kindlen זיי וועלן קינדלען zey veln kindlen future perfect איך וועל האָבן געקינדלט ikh vel hobn gekindlt מיר וועלן האָבן געקינדלט mir veln hobn gekindlt דו וועסט האָבן געקינדלט du vest hobn gekindlt איר וועט האָבן געקינדלט ir vet hobn gekindlt ער וועט האָבן געקינדלט er vet hobn gekindlt זיי וועלן האָבן געקינדלט zey veln hobn gekindlt

Derived terms

• צעקינדלעניש (tsekindlenish)