קאַלמיק

Yiddish

From Russian калмы́к m anim sg (kalmýk, noun), itself a Turkic exonym ultimately from Proto-Turkic *kiāl-mak (“to stay behind”, literally “those who stayed behind”).

קאַלמיק • (kalmik) m, plural קאַלמיקן (kalmikn), feminine קאַלמיקין (kalmikin) or קאַלמיטשקע (kalmitshke)

Kalmyk (person)
- 1977 September 1, Fayvish Arones, “פּושקין האָט פֿאַרקאָכט א קאַשע... [pushkin hot farkokht a kashe...]”, in Lebns Fragn‎^[1]:
  די קאַלמיקן זענען אַ קלײן פֿאָלק, וואָס האָט געלעבט בײַם אויסגוס פֿון דער וואָלגע בײַם קאַספּישן ים, אין די אַסטראַכאַנער סטעפּעס, און האָבן דאָרט זיך פֿאַרנומען מיט יאָגד, פֿי־צוכט און פֿיש־פֿאַנג.
  di kalmikn zenen a kleyn folk, vos hot gelebt baym oysgus fun der volge baym kaspishn ym, in di astrakhaner stepes, un hobn dort zikh farnumen mit yogd, fi-tsukht un fish-fang.
  The Kalmyks are a small people which have lived near the mouth of the Volga by the Caspian Sea, in the Astrakhan steppes, doing hunting, cattle farming and fishing.