Jump to content

פּוצן

From Wiktionary, the free dictionary

Yiddish

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle High German butzen, from Old High German bōzen.

Verb

[edit]

פּוצן (putsn)

  1. (transitive) clean, polish
  2. (reflexive) pretty oneself up

Conjugation

[edit]
Conjugation of פּוצן
infinitive פּוצן
putsn
present participle פּוצנדיק
putsndik
past participle געפּוצט
geputst
auxiliary האָבן
hobn
present איך פּוץ
ikh puts
מיר פּוצן
mir putsn
דו פּוצסט
du putsst
איר פּוצט
ir putst
ער פּוצט
er putst
זיי פּוצן
zey putsn
imperative פּוץ (דו)
puts (du)
פּוצט (איר)
putst (ir)
Composed forms
past איך האָב געפּוצט
ikh hob geputst
מיר האָבן געפּוצט
mir hobn geputst
דו האָסט געפּוצט
du host geputst
איר האָט געפּוצט
ir hot geputst
ער האָט געפּוצט
er hot geputst
זיי האָבן געפּוצט
zey hobn geputst
pluperfect איך האָב געהאַט געפּוצט
ikh hob gehat geputst
מיר האָבן געהאַט געפּוצט
mir hobn gehat geputst
דו האָסט געהאַט געפּוצט
du host gehat geputst
איר האָט געהאַט געפּוצט
ir hot gehat geputst
ער האָט געהאַט געפּוצט
er hot gehat geputst
זיי האָבן געהאַט געפּוצט
zey hobn gehat geputst
future איך וועל פּוצן
ikh vel putsn
מיר וועלן פּוצן
mir veln putsn
דו וועסט פּוצן
du vest putsn
איר וועט פּוצן
ir vet putsn
ער וועט פּוצן
er vet putsn
זיי וועלן פּוצן
zey veln putsn
future perfect איך וועל האָבן געפּוצט
ikh vel hobn geputst
מיר וועלן האָבן געפּוצט
mir veln hobn geputst
דו וועסט האָבן געפּוצט
du vest hobn geputst
איר וועט האָבן געפּוצט
ir vet hobn geputst
ער וועט האָבן געפּוצט
er vet hobn geputst
זיי וועלן האָבן געפּוצט
zey veln hobn geputst