זינדיק

Yiddish

Etymology

From זינד (zind, “sin”) +‎ ־יק (-ik); compare German sündig.

Adjective

זינדיק • (zindik)

1. sinful

Declension

Declension of זינדיק

predicative					זינדיק zindik
case	masculine	neuter			feminine	plural
		indefinite	definite	post./nom.
nominative	זינדיקער zindiker	זינדיק zindik	זינדיקע zindike	זינדיקס zindiks	זינדיקע zindike	זינדיקע zindike
accusative	זינדיקן zindikn
dative			זינדיקן zindikn		זינדיקער zindiker

Related terms

• זינדיקן (zindikn)