From Wiktionary, the free dictionary
From Old High German werfan, from Proto-Germanic *werpaną.
וואַרפֿן • (varfn) (past participle געוואָרפֿן (gevorfn))
- throw (to cause an object to move rapidly through the air)
Conjugation of וואַרפֿן
Composed forms
| past
|
איך האָב געוואָרפֿן
ikh hob gevorfn
|
מיר האָבן געוואָרפֿן
mir hobn gevorfn
|
דו האָסט געוואָרפֿן
du host gevorfn
|
איר האָט געוואָרפֿן
ir hot gevorfn
|
ער האָט געוואָרפֿן
er hot gevorfn
|
זיי האָבן געוואָרפֿן
zey hobn gevorfn
|
|
|
| pluperfect
|
איך האָב געהאַט געוואָרפֿן
ikh hob gehat gevorfn
|
מיר האָבן געהאַט געוואָרפֿן
mir hobn gehat gevorfn
|
דו האָסט געהאַט געוואָרפֿן
du host gehat gevorfn
|
איר האָט געהאַט געוואָרפֿן
ir hot gehat gevorfn
|
ער האָט געהאַט געוואָרפֿן
er hot gehat gevorfn
|
זיי האָבן געהאַט געוואָרפֿן
zey hobn gehat gevorfn
|
|
|
| future
|
איך וועל וואַרפֿן
ikh vel varfn
|
מיר וועלן וואַרפֿן
mir veln varfn
|
דו וועסט וואַרפֿן
du vest varfn
|
איר וועט וואַרפֿן
ir vet varfn
|
ער וועט וואַרפֿן
er vet varfn
|
זיי וועלן וואַרפֿן
zey veln varfn
|
|
|
| future perfect
|
איך וועל האָבן געוואָרפֿן
ikh vel hobn gevorfn
|
מיר וועלן האָבן געוואָרפֿן
mir veln hobn gevorfn
|
דו וועסט האָבן געוואָרפֿן
du vest hobn gevorfn
|
איר וועט האָבן געוואָרפֿן
ir vet hobn gevorfn
|
ער וועט האָבן געוואָרפֿן
er vet hobn gevorfn
|
זיי וועלן האָבן געוואָרפֿן
zey veln hobn gevorfn
|
|
