הרגענען

Yiddish

Etymology

From Hebrew הָרַג (harag) +‎ ־ען (-en).

Verb

הרגענען • (hargenen) (past participle געהרגעט (geharget))

1. to kill

   Synonym: טייטן (teytn)

Conjugation

Conjugation of הרגענען

infinitive הרגענען hargenen present participle הרגענדיק hargendik past participle געהרגעט geharget auxiliary האָבן hobn present איך הרגע ikh harge מיר הרגענען mir hargenen דו הרגעסט du hargest איר הרגעט ir harget ער הרגעט er harget זיי הרגענען zey hargenen imperative הרגע (דו) harge (du) הרגעט (איר) harget (ir) Composed forms past איך האָב געהרגעט ikh hob geharget מיר האָבן געהרגעט mir hobn geharget דו האָסט געהרגעט du host geharget איר האָט געהרגעט ir hot geharget ער האָט געהרגעט er hot geharget זיי האָבן געהרגעט zey hobn geharget pluperfect איך האָב געהאַט געהרגעט ikh hob gehat geharget מיר האָבן געהאַט געהרגעט mir hobn gehat geharget דו האָסט געהאַט געהרגעט du host gehat geharget איר האָט געהאַט געהרגעט ir hot gehat geharget ער האָט געהאַט געהרגעט er hot gehat geharget זיי האָבן געהאַט געהרגעט zey hobn gehat geharget future איך וועל הרגענען ikh vel hargenen מיר וועלן הרגענען mir veln hargenen דו וועסט הרגענען du vest hargenen איר וועט הרגענען ir vet hargenen ער וועט הרגענען er vet hargenen זיי וועלן הרגענען zey veln hargenen future perfect איך וועל האָבן געהרגעט ikh vel hobn geharget מיר וועלן האָבן געהרגעט mir veln hobn geharget דו וועסט האָבן געהרגעט du vest hobn geharget איר וועט האָבן געהרגעט ir vet hobn geharget ער וועט האָבן געהרגעט er vet hobn geharget זיי וועלן האָבן געהרגעט zey veln hobn geharget

Related terms

• הריגה (harige)