Jump to content

גראָבן

From Wiktionary, the free dictionary

Yiddish

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle High German graben, from Old High German graban, from Proto-West Germanic *graban, from Proto-Germanic *grabaną.

Verb

[edit]

גראָבן (grobn) (past participle געגראָבן (gegrobn))

  1. dig (to move hard-packed earth out of the way)

Conjugation

[edit]
Conjugation of גראָבן
infinitive גראָבן
grobn
present participle גראָבנדיק
grobndik
past participle געגראָבן
gegrobn
auxiliary האָבן
hobn
present איך גראָב
ikh grob
מיר גראָבן
mir grobn
דו גראָבסט
du grobst
איר גראָבט
ir grobt
ער גראָבט
er grobt
זיי גראָבן
zey grobn
imperative גראָב (דו)
grob (du)
גראָבט (איר)
grobt (ir)
Composed forms
past איך האָב געגראָבן
ikh hob gegrobn
מיר האָבן געגראָבן
mir hobn gegrobn
דו האָסט געגראָבן
du host gegrobn
איר האָט געגראָבן
ir hot gegrobn
ער האָט געגראָבן
er hot gegrobn
זיי האָבן געגראָבן
zey hobn gegrobn
pluperfect איך האָב געהאַט געגראָבן
ikh hob gehat gegrobn
מיר האָבן געהאַט געגראָבן
mir hobn gehat gegrobn
דו האָסט געהאַט געגראָבן
du host gehat gegrobn
איר האָט געהאַט געגראָבן
ir hot gehat gegrobn
ער האָט געהאַט געגראָבן
er hot gehat gegrobn
זיי האָבן געהאַט געגראָבן
zey hobn gehat gegrobn
future איך וועל גראָבן
ikh vel grobn
מיר וועלן גראָבן
mir veln grobn
דו וועסט גראָבן
du vest grobn
איר וועט גראָבן
ir vet grobn
ער וועט גראָבן
er vet grobn
זיי וועלן גראָבן
zey veln grobn
future perfect איך וועל האָבן געגראָבן
ikh vel hobn gegrobn
מיר וועלן האָבן געגראָבן
mir veln hobn gegrobn
דו וועסט האָבן געגראָבן
du vest hobn gegrobn
איר וועט האָבן געגראָבן
ir vet hobn gegrobn
ער וועט האָבן געגראָבן
er vet hobn gegrobn
זיי וועלן האָבן געגראָבן
zey veln hobn gegrobn

Derived terms

[edit]