Jump to content

געניצן

From Wiktionary, the free dictionary

Yiddish

[edit]

Verb

[edit]

געניצן (genitsn)

  1. to yawn

Conjugation

[edit]
Conjugation of געניצן
infinitive געניצן
genitsn
present participle געניצנדיק
genitsndik
past participle געגעניצט
gegenitst
auxiliary האָבן
hobn
present איך געניץ
ikh genits
מיר געניצן
mir genitsn
דו געניצסט
du genitsst
איר געניצט
ir genitst
ער געניצט
er genitst
זיי געניצן
zey genitsn
imperative געניץ (דו)
genits (du)
געניצט (איר)
genitst (ir)
Composed forms
past איך האָב געגעניצט
ikh hob gegenitst
מיר האָבן געגעניצט
mir hobn gegenitst
דו האָסט געגעניצט
du host gegenitst
איר האָט געגעניצט
ir hot gegenitst
ער האָט געגעניצט
er hot gegenitst
זיי האָבן געגעניצט
zey hobn gegenitst
pluperfect איך האָב געהאַט געגעניצט
ikh hob gehat gegenitst
מיר האָבן געהאַט געגעניצט
mir hobn gehat gegenitst
דו האָסט געהאַט געגעניצט
du host gehat gegenitst
איר האָט געהאַט געגעניצט
ir hot gehat gegenitst
ער האָט געהאַט געגעניצט
er hot gehat gegenitst
זיי האָבן געהאַט געגעניצט
zey hobn gehat gegenitst
future איך וועל געניצן
ikh vel genitsn
מיר וועלן געניצן
mir veln genitsn
דו וועסט געניצן
du vest genitsn
איר וועט געניצן
ir vet genitsn
ער וועט געניצן
er vet genitsn
זיי וועלן געניצן
zey veln genitsn
future perfect איך וועל האָבן געגעניצט
ikh vel hobn gegenitst
מיר וועלן האָבן געגעניצט
mir veln hobn gegenitst
דו וועסט האָבן געגעניצט
du vest hobn gegenitst
איר וועט האָבן געגעניצט
ir vet hobn gegenitst
ער וועט האָבן געגעניצט
er vet hobn gegenitst
זיי וועלן האָבן געגעניצט
zey veln hobn gegenitst