Jump to content

בלוי

From Wiktionary, the free dictionary

Hebrew

[edit]
Root
ב־ל־ה (b-l-h)

Adjective

[edit]

בָּלוּי (balúy) (feminine בְּלוּיָה, masculine plural בְּלוּיִים, feminine plural בְּלוּיוֹת)

  1. worn out, torn, old

Noun

[edit]

בִּלּוּי (bilúym [pattern: קִטּוּל]

  1. defective spelling of בילוי

Yiddish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle High German blā, from Old High German blāo, from Proto-West Germanic *blāu, from Proto-Germanic *blēwaz.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

בלוי (bloy)

  1. blue

Declension

[edit]
[edit]

See also

[edit]
Colors in Yiddish · קאָלירן (kolirn) (layout · text)
     ווײַס (vays)      גרוי (groy)      שוואַרץ (shvarts)
             רויט (royt); פּאָמסן (pomsn)              אָראַנזש (oranzh); ברוין (broyn)              געל (gel); קרעם (krem)
             לײַם (laym)              גרין (grin)             
             ציאַן (tsyan); טורקיז (turkiz)              לאַזורקע (lazurke)              בלוי (bloy)
             וויאָלעט (vyolet); אינדעך (indekh)              מאַדזשענטאַ (madzhenta); פּורפּור (purpur)              ראָזע (roze)