אָנווערן

Yiddish

Etymology

אָנ־ (on-) +‎ ווערן (vern)

Verb

אָנווערן • (onvern) (past participle אָנגעוואָרן (ongevorn))

1. (transitive) to lose

Usage notes

אָנגעוווירן (ongevoyrn) is also an acceptable past participle.

Note that unlike the root verb ווערן (vern) this form uses האָבן (hobn) as an auxiliary verb with its past participle.

Conjugation

Conjugation of אָנווערן

infinitive	אָנווערן onvern
present participle	אָנווערנדיק onverndik
past participle	אָנגעוואָרן ongevorn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך אָנווער ikh onver	מיר אָנווערן mir onvern
	דו אָנווערסט du onverst	איר אָנווערט ir onvert
	ער אָנווערט er onvert	זיי אָנווערן zey onvern
imperative	אָנווער (דו) onver (du)	אָנווערט (איר) onvert (ir)
Composed forms past איך האָב אָנגעוואָרן ikh hob ongevorn מיר האָבן אָנגעוואָרן mir hobn ongevorn דו האָסט אָנגעוואָרן du host ongevorn איר האָט אָנגעוואָרן ir hot ongevorn ער האָט אָנגעוואָרן er hot ongevorn זיי האָבן אָנגעוואָרן zey hobn ongevorn pluperfect איך האָב געהאַט אָנגעוואָרן ikh hob gehat ongevorn מיר האָבן געהאַט אָנגעוואָרן mir hobn gehat ongevorn דו האָסט געהאַט אָנגעוואָרן du host gehat ongevorn איר האָט געהאַט אָנגעוואָרן ir hot gehat ongevorn ער האָט געהאַט אָנגעוואָרן er hot gehat ongevorn זיי האָבן געהאַט אָנגעוואָרן zey hobn gehat ongevorn future איך וועל אָנווערן ikh vel onvern מיר וועלן אָנווערן mir veln onvern דו וועסט אָנווערן du vest onvern איר וועט אָנווערן ir vet onvern ער וועט אָנווערן er vet onvern זיי וועלן אָנווערן zey veln onvern future perfect איך וועל האָבן אָנגעוואָרן ikh vel hobn ongevorn מיר וועלן האָבן אָנגעוואָרן mir veln hobn ongevorn דו וועסט האָבן אָנגעוואָרן du vest hobn ongevorn איר וועט האָבן אָנגעוואָרן ir vet hobn ongevorn ער וועט האָבן אָנגעוואָרן er vet hobn ongevorn זיי וועלן האָבן אָנגעוואָרן zey veln hobn ongevorn