օրենք

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Armenian օրէնք (ōrēnkʻ), plural nominative of օրէն (ōrēn). The combining form օրենս- (ōrens-) is from օրէնս (ōrēns), plural accusative of օրէն (ōrēn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

օրենք (ōrenkʻ) (traditional orthography spelling օրէնք)

  1. law
    օրենքովōrenkʻovaccording to the law
    խախտել օրենքըxaxtel ōrenkʻəto break the law
    ֆիզիկայի օրենքfizikayi ōrenkʻlaw of physics

Usage notes

[edit]

The combining forms of the word are օրենս- (ōrens-), օրին- (ōrin-), -օրեն (-ōren).

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative օրենք (ōrenkʻ) օրենքներ (ōrenkʻner)
dative օրենքի (ōrenkʻi) օրենքների (ōrenkʻneri)
ablative օրենքից (ōrenkʻicʻ) օրենքներից (ōrenkʻnericʻ)
instrumental օրենքով (ōrenkʻov) օրենքներով (ōrenkʻnerov)
locative օրենքում (ōrenkʻum) օրենքներում (ōrenkʻnerum)
definite forms
nominative օրենքը/օրենքն (ōrenkʻə/ōrenkʻn) օրենքները/օրենքներն (ōrenkʻnerə/ōrenkʻnern)
dative օրենքին (ōrenkʻin) օրենքներին (ōrenkʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative օրենքս (ōrenkʻs) օրենքներս (ōrenkʻners)
dative օրենքիս (ōrenkʻis) օրենքներիս (ōrenkʻneris)
ablative օրենքիցս (ōrenkʻicʻs) օրենքներիցս (ōrenkʻnericʻs)
instrumental օրենքովս (ōrenkʻovs) օրենքներովս (ōrenkʻnerovs)
locative օրենքումս (ōrenkʻums) օրենքներումս (ōrenkʻnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative օրենքդ (ōrenkʻd) օրենքներդ (ōrenkʻnerd)
dative օրենքիդ (ōrenkʻid) օրենքներիդ (ōrenkʻnerid)
ablative օրենքիցդ (ōrenkʻicʻd) օրենքներիցդ (ōrenkʻnericʻd)
instrumental օրենքովդ (ōrenkʻovd) օրենքներովդ (ōrenkʻnerovd)
locative օրենքումդ (ōrenkʻumd) օրենքներումդ (ōrenkʻnerumd)
in some poetic collocations the plural genitive can be օրինաց (ōrinacʻ) as in օրինաց երկիր (ōrinacʻ erkir); this is a remnant of Old Armenian i-a-type declension; see it in օրէն (ōrēn)

Derived terms

[edit]