օծանեմ

Old Armenian

The original spelling is աւծանեմ (awcanem), from Proto-Armenian *auǵ-, from *Hnʷg- (with regular palatalization of the velar after *u/w as in աւձ (awj)), from Proto-Indo-European *h₃n̥gʷ- (with a metathesis of *w as in ածուխ (acux)), from the zero-grade of *h₃engʷ- (“to anoint”) +‎ -ան- (-an-).

օծանեմ • (ōcanem)

(transitive) to anoint
օծանել զանձն իւղով անուշիւ ― ōcanel zanjn iwłov anušiw ― to pomade, to perfume one's person

օծանել զերեսս անոյշ իւղով ― ōcanel zeress anoyš iwłov ― to anoint one's face with precious ointment
- 5th century, Łazar Pʻarpecʻi, Patmutʻiwn Hayocʻ [History of Armenia] :^[1]^[2]
  Չօծան իւղով, չյարմարեցին սանտրով զհեր գլխոյ իւրեանց
  Čʻōcan iwłov, čʻyarmarecʻin santrov zher glxoy iwreancʻ
  Translation by Robert W. Thomson
  They did not anoint themselves with perfume, they did not arrange the hair of their heads with combs.
(transitive) to consecrate
(transitive) to cover with thin layer of a noble metal
օծանել ոսկւով ― ōcanel oskwov ― to gild

օծանել արծաթով ― ōcanel arcatʻov ― to silver

active

person		singular			plural
infinitive		օծանել (ōcanel)		participle	օծեալ (ōceal)
causative		—		aorist stem	օծ- (ōc-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	օծանեմ (ōcanem)	օծանես (ōcanes)	օծանէ (ōcanē)	օծանեմք (ōcanemkʻ)	օծանէք (ōcanēkʻ)	օծանեն (ōcanen)
	imperfect	օծանէի, օծանեի* (ōcanēi, ōcanei*)	օծանէիր, օծանեիր* (ōcanēir, ōcaneir*)	օծանէր (ōcanēr)	օծանէաք, օծանեաք* (ōcanēakʻ, ōcaneakʻ*)	օծանէիք, օծանեիք* (ōcanēikʻ, ōcaneikʻ*)	օծանէին, օծանեին* (ōcanēin, ōcanein*)
	aorist	օծի (ōci)	օծեր (ōcer)	օծ, էօծ* (ōc, ēōc*)	օծաք (ōcakʻ)	օծէք, օծիք (ōcēkʻ, ōcikʻ)	օծին (ōcin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	օծանիցեմ (ōcanicʻem)	օծանիցես (ōcanicʻes)	օծանիցէ (ōcanicʻē)	օծանիցեմք (ōcanicʻemkʻ)	օծանիցէք (ōcanicʻēkʻ)	օծանիցեն (ōcanicʻen)
	aorist	օծից (ōcicʻ)	օծցես (ōccʻes)	օծցէ (ōccʻē)	օծցուք (ōccʻukʻ)	օծջիք (ōcǰikʻ)	օծցեն (ōccʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	օ՛ծ (ṓc)	—	—	օծէ՛ք (ōcḗkʻ)	—
	cohortative	—	օծջի՛ր (ōcǰír)	—	—	օծջի՛ք (ōcǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ օծաներ (mí ōcaner)	—	—	մի՛ օծանէք (mí ōcanēkʻ)	—
*rare

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		օծանել, օծանիլ* (ōcanel, ōcanil*)		participle	օծեալ (ōceal)
causative		—		aorist stem	օծ- (ōc-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	օծանիմ (ōcanim)	օծանիս (ōcanis)	օծանի (ōcani)	օծանիմք (ōcanimkʻ)	օծանիք (ōcanikʻ)	օծանին (ōcanin)
	imperfect	օծանէի (ōcanēi)	օծանէիր (ōcanēir)	օծանէր, օծանիւր (ōcanēr, ōcaniwr)	օծանէաք (ōcanēakʻ)	օծանէիք (ōcanēikʻ)	օծանէին (ōcanēin)
	aorist	օծայ (ōcay)	օծար (ōcar)	օծաւ (ōcaw)	օծաք (ōcakʻ)	օծայք (ōcaykʻ)	օծան (ōcan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	օծանիցիմ (ōcanicʻim)	օծանիցիս (ōcanicʻis)	օծանիցի (ōcanicʻi)	օծանիցիմք (ōcanicʻimkʻ)	օծանիցիք (ōcanicʻikʻ)	օծանիցին (ōcanicʻin)
	aorist	օծայց (ōcaycʻ)	օծցիս (ōccʻis)	օծցի (ōccʻi)	օծցուք (ōccʻukʻ)	օծջիք (ōcǰikʻ)	օծցին (ōccʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	օծի՛ր (ōcír)	—	—	օծարո՛ւք (ōcarúkʻ)	—
	cohortative	—	օծջի՛ր (ōcǰír)	—	—	օծջի՛ք (ōcǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ օծանիր (mí ōcanir)	—	—	մի՛ օծանիք (mí ōcanikʻ)	—
*post-classical

^ Łazar Pʻarpecʻi (1904) G. Tēr-Mkrtčʻean and St. Malxasean, editors, Patmutʻiwn Hayocʻ ew tʻułtʻ aṙ Vahan Mamikonean [History of Armenia and Letter to Vahan Mamikonian] (Patmagirkʻ hayocʻ; I.4), Tiflis: Aragatip Mnacʻakan Martiroseancʻi, page 110
^ Thomson, Robert W. (1991) The History of Łazar Pʿarpecʿi (Columbia University Program in Armenian Studies. Suren D. Fesjian Academic Publications; 4)‎^[1], Atlanta, Georgia: Scholars Press, page 161