վանգ

Old Armenian

Alternative forms

• վանկ (vank)

Etymology

From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (wʾng /⁠vāng⁠/, “voice, cry”). Compare Persian بانگ (bâng, “voice, sound, noise, cry”).

Noun

վանգ • (vang)

1. sound, voice
2. (grammar) syllable
3. (music) tune
4. (music) kind of a note

Declension

i-type

	singular	plural
nominative	վանգ (vang)	վանգք (vangkʻ)
genitive	վանգի (vangi)	վանգից (vangicʻ)
dative	վանգի (vangi)	վանգից (vangicʻ)
accusative	վանգ (vang)	վանգս (vangs)
ablative	վանգէ (vangē)	վանգից (vangicʻ)
instrumental	վանգիւ (vangiw)	վանգիւք (vangiwkʻ)
locative	վանգի (vangi)	վանգս (vangs)

Derived terms

• եզավանգ (ezavang)
• եռավանկ (eṙavank)
• երկավանգ (erkavang)
• երկավանկ (erkavank)
• երկշարավանգ (erkšaravang)
• երկվանկ (erkvank)
• շարավանգեմ (šaravangem)
• վանգանամ (vanganam)
• վանգաչափութիւն (vangačʻapʻutʻiwn)
• վանգապէս (vangapēs)
• վանգեմ (vangem)
• վանգիւն (vangiwn)
• վանկանամ (vankanam)
• փափկավանկ (pʻapʻkavank)
• քառավանգ (kʻaṙavang)
• քառավանկ (kʻaṙavank)

Descendants

• → Armenian: վանկ (vank) (learned)

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “վանգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վանգ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “վանգ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy