վայթեմ

Old Armenian

Etymology

The origin is unknown.

Verb

վայթեմ • (vaytʻem)

1. (transitive) to empty, to pour out
2. (mediopassive, intransitive) to be emptied, to pour out
   • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Shorter recension C based on a manuscript written in 1400:

     […] զի մի չարութիւնն ի ջուրն վայթեալ վընաս գործէ ըմպողացն։

     […] zi mi čʻarutʻiwnn i ǰurn vaytʻeal vənas gorcē əmpołacʻn.

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

active

infinitive		վայթել (vaytʻel)		participle	վայթեցեալ, վայթեալ (vaytʻecʻeal, vaytʻeal)
causative		—		aorist stem	վայթեց- (vaytʻecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	վայթեմ (vaytʻem)	վայթես (vaytʻes)	վայթէ (vaytʻē)	վայթեմք (vaytʻemkʻ)	վայթէք (vaytʻēkʻ)	վայթեն (vaytʻen)
	imperfect	վայթէի, վայթեի* (vaytʻēi, vaytʻei*)	վայթէիր, վայթեիր* (vaytʻēir, vaytʻeir*)	վայթէր (vaytʻēr)	վայթէաք, վայթեաք* (vaytʻēakʻ, vaytʻeakʻ*)	վայթէիք, վայթեիք* (vaytʻēikʻ, vaytʻeikʻ*)	վայթէին, վայթեին* (vaytʻēin, vaytʻein*)
	aorist	վայթեցի (vaytʻecʻi)	վայթեցեր (vaytʻecʻer)	վայթեաց (vaytʻeacʻ)	վայթեցաք (vaytʻecʻakʻ)	վայթեցէք, վայթեցիք (vaytʻecʻēkʻ, vaytʻecʻikʻ)	վայթեցին (vaytʻecʻin)
subjunctive
	present	վայթիցեմ (vaytʻicʻem)	վայթիցես (vaytʻicʻes)	վայթիցէ (vaytʻicʻē)	վայթիցեմք (vaytʻicʻemkʻ)	վայթիցէք (vaytʻicʻēkʻ)	վայթիցեն (vaytʻicʻen)
	aorist	վայթեցից (vaytʻecʻicʻ)	վայթեսցես (vaytʻescʻes)	վայթեսցէ (vaytʻescʻē)	վայթեսցուք (vaytʻescʻukʻ)	վայթեսջիք (vaytʻesǰikʻ)	վայթեսցեն (vaytʻescʻen)
imperatives
	imperative	—	վայթեա՛ (vaytʻeá)	—	—	վայթեցէ՛ք (vaytʻecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	վայթեսջի՛ր (vaytʻesǰír)	—	—	վայթեսջի՛ք (vaytʻesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ վայթեր (mí vaytʻer)	—	—	մի՛ վայթէք (mí vaytʻēkʻ)	—

• rare
  

mediopassive

infinitive		վայթել, վայթիլ* (vaytʻel, vaytʻil*)		participle	վայթեցեալ, վայթեալ (vaytʻecʻeal, vaytʻeal)
causative		—		aorist stem	վայթեց- (vaytʻecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	վայթիմ (vaytʻim)	վայթիս (vaytʻis)	վայթի (vaytʻi)	վայթիմք (vaytʻimkʻ)	վայթիք (vaytʻikʻ)	վայթին (vaytʻin)
	imperfect	վայթէի (vaytʻēi)	վայթէիր (vaytʻēir)	վայթէր, վայթիւր (vaytʻēr, vaytʻiwr)	վայթէաք (vaytʻēakʻ)	վայթէիք (vaytʻēikʻ)	վայթէին (vaytʻēin)
	aorist	վայթեցայ (vaytʻecʻay)	վայթեցար (vaytʻecʻar)	վայթեցաւ (vaytʻecʻaw)	վայթեցաք (vaytʻecʻakʻ)	վայթեցայք (vaytʻecʻaykʻ)	վայթեցան (vaytʻecʻan)
subjunctive
	present	վայթիցիմ (vaytʻicʻim)	վայթիցիս (vaytʻicʻis)	վայթիցի (vaytʻicʻi)	վայթիցիմք (vaytʻicʻimkʻ)	վայթիցիք (vaytʻicʻikʻ)	վայթիցին (vaytʻicʻin)
	aorist	վայթեցայց (vaytʻecʻaycʻ)	վայթեսցիս (vaytʻescʻis)	վայթեսցի (vaytʻescʻi)	վայթեսցուք (vaytʻescʻukʻ)	վայթեսջիք (vaytʻesǰikʻ)	վայթեսցին (vaytʻescʻin)
imperatives
	imperative	—	վայթեա՛ց (vaytʻeácʻ)	—	—	վայթեցարո՛ւք (vaytʻecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	վայթեսջի՛ր (vaytʻesǰír)	—	—	վայթեսջի՛ք (vaytʻesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ վայթիր (mí vaytʻir)	—	—	մի՛ վայթիք (mí vaytʻikʻ)	—

• post-classical
  

Descendants

• Middle Armenian: վաթել (vatʻel), վոթել (votʻel)
  • Armenian: վաթել (vatʻel)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “վայթել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 300a
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վայթեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• J̌ahukyan, Geworg (2010) “վայթել”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik, pages 702–703
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “վայթեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy