սարտչիմ
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]Root + -չ- (-čʻ-).
Verb
[edit]սարտչիմ • (sartčʻim) (aorist indicative սարտեայ)
- Alternative form of սարտնում (sartnum)
Conjugation
[edit]mediopassive
| infinitive | սարտչել, սարտչիլ* (sartčʻel, sartčʻil*) | participle | սարտուցեալ (sartucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | սարտուցանեմ (sartucʻanem) | aorist stem | սարտե- (sarte-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | սարտչիմ (sartčʻim) | սարտչիս (sartčʻis) | սարտչի (sartčʻi) | սարտչիմք (sartčʻimkʻ) | սարտչիք (sartčʻikʻ) | սարտչին (sartčʻin) | |
| imperfect | սարտչէի (sartčʻēi) | սարտչէիր (sartčʻēir) | սարտչէր, սարտչիւր (sartčʻēr, sartčʻiwr) | սարտչէաք (sartčʻēakʻ) | սարտչէիք (sartčʻēikʻ) | սարտչէին (sartčʻēin) | |
| aorist | սարտեայ (sarteay) | սարտեար (sartear) | սարտեաւ (sarteaw) | սարտեաք (sarteakʻ) | սարտեայք (sarteaykʻ) | սարտեան (sartean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | սարտչիցիմ (sartčʻicʻim) | սարտչիցիս (sartčʻicʻis) | սարտչիցի (sartčʻicʻi) | սարտչիցիմք (sartčʻicʻimkʻ) | սարտչիցիք (sartčʻicʻikʻ) | սարտչիցին (sartčʻicʻin) | |
| aorist | սարտեայց (sarteaycʻ) | սարտիցես (sarticʻes) | սարտիցէ (sarticʻē) | սարտիցուք (sarticʻukʻ) | սարտիջիք (sartiǰikʻ) | սարտիցեն (sarticʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | սարտի՛ր (sartír) | — | — | սարտերո՛ւք (sarterúkʻ) | — | |
| cohortative | — | սարտիջի՛ր (sartiǰír) | — | — | սարտիջի՛ք (sartiǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ սարտչիր (mí sartčʻir) | — | — | մի՛ սարտչիք (mí sartčʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||