Jump to content

պիտո

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian պիտոյ (pitoy).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

պիտո (pito) (superlative ամենապիտո)

  1. (archaic, literary) necessary
    պիտո էpito ēit is necessary

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative պիտո (pito) պիտոներ (pitoner)
dative պիտոյի (pitoyi) պիտոների (pitoneri)
ablative պիտոյից (pitoyicʻ) պիտոներից (pitonericʻ)
instrumental պիտոյով (pitoyov) պիտոներով (pitonerov)
locative պիտոյում (pitoyum) պիտոներում (pitonerum)
definite forms
nominative պիտոն (piton) պիտոները/պիտոներն (pitonerə/pitonern)
dative պիտոյին (pitoyin) պիտոներին (pitonerin)
1st person possessive forms (my)
nominative պիտոս (pitos) պիտոներս (pitoners)
dative պիտոյիս (pitoyis) պիտոներիս (pitoneris)
ablative պիտոյիցս (pitoyicʻs) պիտոներիցս (pitonericʻs)
instrumental պիտոյովս (pitoyovs) պիտոներովս (pitonerovs)
locative պիտոյումս (pitoyums) պիտոներումս (pitonerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative պիտոդ (pitod) պիտոներդ (pitonerd)
dative պիտոյիդ (pitoyid) պիտոներիդ (pitonerid)
ablative պիտոյիցդ (pitoyicʻd) պիտոներիցդ (pitonericʻd)
instrumental պիտոյովդ (pitoyovd) պիտոներովդ (pitonerovd)
locative պիտոյումդ (pitoyumd) պիտոներումդ (pitonerumd)