Jump to content

որբանամ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From որբ (orb) +‎ -ան- (-an-).

Verb

[edit]

որբանամ (orbanam)  (aorist indicative որբացայ)

  1. to become an orphan, to be fatherless and motherless

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive որբանալ (orbanal) participle որբացեալ (orbacʻeal)
causative aorist stem որբաց- (orbacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present որբանամ (orbanam) որբանաս (orbanas) որբանայ (orbanay) որբանամք (orbanamkʻ) որբանայք (orbanaykʻ) որբանան (orbanan)
imperfect որբանայի (orbanayi) որբանայիր (orbanayir) որբանայր (orbanayr) որբանայաք (orbanayakʻ) որբանայիք (orbanayikʻ) որբանային (orbanayin)
aorist որբացայ (orbacʻay) որբացար (orbacʻar) որբացաւ (orbacʻaw) որբացաք (orbacʻakʻ) որբացայք (orbacʻaykʻ) որբացան (orbacʻan)
subjunctive
present որբանայցիմ (orbanaycʻim) որբանայցիս (orbanaycʻis) որբանայցի (orbanaycʻi) որբանայցիմք (orbanaycʻimkʻ) որբանայցիք (orbanaycʻikʻ) որբանայցին (orbanaycʻin)
aorist որբացայց (orbacʻaycʻ) որբասցիս (orbascʻis) որբասցի (orbascʻi) որբասցուք (orbascʻukʻ) որբասջիք (orbasǰikʻ) որբասցին (orbascʻin)
imperatives
imperative որբացի՛ր (orbacʻír) որբացարո՛ւք (orbacʻarúkʻ)
cohortative որբասջի՛ր (orbasǰír) որբասջի՛ք (orbasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ որբանար (mí orbanar) մի՛ որբանայք (mí orbanaykʻ)

Descendants

[edit]
  • Armenian: որբանալ (orbanal)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “որբանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy