յատակեմ
Appearance
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From յատակ (yatak).
Verb
[edit]յատակեմ • (yatakem)
- (transitive) to raze to the ground, to cast down, to dismantle, to cast to the earth, to overthrow, to destroy, to demolish utterly
- (transitive, figuratively) to exterminate, to annihilate, to kill, to cause to perish
- (transitive) to pave, to flag, to cover with pavement
Conjugation
[edit]active
infinitive | յատակել (yatakel) | participle | յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʻeal, yatakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յատակեց- (yatakecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակեմ (yatakem) | յատակես (yatakes) | յատակէ (yatakē) | յատակեմք (yatakemkʻ) | յատակէք (yatakēkʻ) | յատակեն (yataken) | |
imperfect | յատակէի, յատակեի* (yatakēi, yatakei*) | յատակէիր, յատակեիր* (yatakēir, yatakeir*) | յատակէր (yatakēr) | յատակէաք, յատակեաք* (yatakēakʻ, yatakeakʻ*) | յատակէիք, յատակեիք* (yatakēikʻ, yatakeikʻ*) | յատակէին, յատակեին* (yatakēin, yatakein*) | |
aorist | յատակեցի (yatakecʻi) | յատակեցեր (yatakecʻer) | յատակեաց (yatakeacʻ) | յատակեցաք (yatakecʻakʻ) | յատակեցէք, յատակեցիք (yatakecʻēkʻ, yatakecʻikʻ) | յատակեցին (yatakecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիցեմ (yatakicʻem) | յատակիցես (yatakicʻes) | յատակիցէ (yatakicʻē) | յատակիցեմք (yatakicʻemkʻ) | յատակիցէք (yatakicʻēkʻ) | յատակիցեն (yatakicʻen) | |
aorist | յատակեցից (yatakecʻicʻ) | յատակեսցես (yatakescʻes) | յատակեսցէ (yatakescʻē) | յատակեսցուք (yatakescʻukʻ) | յատակեսջիք (yatakesǰikʻ) | յատակեսցեն (yatakescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յատակեա՛ (yatakeá) | — | — | յատակեցէ՛ք (yatakecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) | — | — | յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յատակեր (mí yataker) | — | — | մի՛ յատակէք (mí yatakēkʻ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | յատակել, յատակիլ* (yatakel, yatakil*) | participle | յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʻeal, yatakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յատակեց- (yatakecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիմ (yatakim) | յատակիս (yatakis) | յատակի (yataki) | յատակիմք (yatakimkʻ) | յատակիք (yatakikʻ) | յատակին (yatakin) | |
imperfect | յատակէի (yatakēi) | յատակէիր (yatakēir) | յատակէր, յատակիւր (yatakēr, yatakiwr) | յատակէաք (yatakēakʻ) | յատակէիք (yatakēikʻ) | յատակէին (yatakēin) | |
aorist | յատակեցայ (yatakecʻay) | յատակեցար (yatakecʻar) | յատակեցաւ (yatakecʻaw) | յատակեցաք (yatakecʻakʻ) | յատակեցայք (yatakecʻaykʻ) | յատակեցան (yatakecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիցիմ (yatakicʻim) | յատակիցիս (yatakicʻis) | յատակիցի (yatakicʻi) | յատակիցիմք (yatakicʻimkʻ) | յատակիցիք (yatakicʻikʻ) | յատակիցին (yatakicʻin) | |
aorist | յատակեցայց (yatakecʻaycʻ) | յատակեսցիս (yatakescʻis) | յատակեսցի (yatakescʻi) | յատակեսցուք (yatakescʻukʻ) | յատակեսջիք (yatakesǰikʻ) | յատակեսցին (yatakescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յատակեա՛ց (yatakeácʻ) | — | — | յատակեցարո՛ւք (yatakecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) | — | — | յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յատակիր (mí yatakir) | — | — | մի՛ յատակիք (mí yatakikʻ) | — | |
*post-classical |
Descendants
[edit]- Armenian: հատակել (hatakel)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “յատակեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յատակեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy