Jump to content

յամառիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From յամառ (yamaṙ).

Verb

[edit]

յամառիմ (yamaṙim)  (aorist indicative յամառեցայ)

  1. (intransitive) to remain obstinate, to grow stubborn, to be stubbornly bent on, to be headstrong, refractory, obdurate
  2. (intransitive) to persist in, to insist, to be bent on

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive յամառել, յամառիլ* (yamaṙel, yamaṙil*) participle յամառեցեալ, յամառեալ (yamaṙecʻeal, yamaṙeal)
causative aorist stem յամառեց- (yamaṙecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present յամառիմ (yamaṙim) յամառիս (yamaṙis) յամառի (yamaṙi) յամառիմք (yamaṙimkʻ) յամառիք (yamaṙikʻ) յամառին (yamaṙin)
imperfect յամառէի (yamaṙēi) յամառէիր (yamaṙēir) յամառէր, յամառիւր (yamaṙēr, yamaṙiwr) յամառէաք (yamaṙēakʻ) յամառէիք (yamaṙēikʻ) յամառէին (yamaṙēin)
aorist յամառեցայ (yamaṙecʻay) յամառեցար (yamaṙecʻar) յամառեցաւ (yamaṙecʻaw) յամառեցաք (yamaṙecʻakʻ) յամառեցայք (yamaṙecʻaykʻ) յամառեցան (yamaṙecʻan)
subjunctive
present յամառիցիմ (yamaṙicʻim) յամառիցիս (yamaṙicʻis) յամառիցի (yamaṙicʻi) յամառիցիմք (yamaṙicʻimkʻ) յամառիցիք (yamaṙicʻikʻ) յամառիցին (yamaṙicʻin)
aorist յամառեցայց (yamaṙecʻaycʻ) յամառեսցիս (yamaṙescʻis) յամառեսցի (yamaṙescʻi) յամառեսցուք (yamaṙescʻukʻ) յամառեսջիք (yamaṙesǰikʻ) յամառեսցին (yamaṙescʻin)
imperatives
imperative յամառեա՛ց (yamaṙeácʻ) յամառեցարո՛ւք (yamaṙecʻarúkʻ)
cohortative յամառեսջի՛ր (yamaṙesǰír) յամառեսջի՛ք (yamaṙesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ յամառիր (mí yamaṙir) մի՛ յամառիք (mí yamaṙikʻ)
  • post-classical

Descendants

[edit]
  • Armenian: համառել (hamaṙel) (learned)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “յամառիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy