Jump to content

միասնական

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian միասնական (miasnakan).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

միասնական (miasnakan) (superlative ամենամիասնական)

  1. united, unified, common

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative միասնական (miasnakan) միասնականներ (miasnakanner)
dative միասնականի (miasnakani) միասնականների (miasnakanneri)
ablative միասնականից (miasnakanicʻ) միասնականներից (miasnakannericʻ)
instrumental միասնականով (miasnakanov) միասնականներով (miasnakannerov)
locative միասնականում (miasnakanum) միասնականներում (miasnakannerum)
definite forms
nominative միասնականը/միասնականն (miasnakanə/miasnakann) միասնականները/միասնականներն (miasnakannerə/miasnakannern)
dative միասնականին (miasnakanin) միասնականներին (miasnakannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative միասնականս (miasnakans) միասնականներս (miasnakanners)
dative միասնականիս (miasnakanis) միասնականներիս (miasnakanneris)
ablative միասնականիցս (miasnakanicʻs) միասնականներիցս (miasnakannericʻs)
instrumental միասնականովս (miasnakanovs) միասնականներովս (miasnakannerovs)
locative միասնականումս (miasnakanums) միասնականներումս (miasnakannerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative միասնականդ (miasnakand) միասնականներդ (miasnakannerd)
dative միասնականիդ (miasnakanid) միասնականներիդ (miasnakannerid)
ablative միասնականիցդ (miasnakanicʻd) միասնականներիցդ (miasnakannericʻd)
instrumental միասնականովդ (miasnakanovd) միասնականներովդ (miasnakannerovd)
locative միասնականումդ (miasnakanumd) միասնականներումդ (miasnakannerumd)