մելիք

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Մելիք

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Armenian մելիք (melikʻ), ultimately from Arabic مَلِك (malik, king).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մելիք (melikʻ)

  1. (historical) melik, a member of the hereditary nobility in certain Armenian principalities, especially in Artsakh and Syunik in the medieval and early modern periods

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մելիք (melikʻ) մելիքներ (melikʻner)
dative մելիքի (melikʻi) մելիքների (melikʻneri)
ablative մելիքից (melikʻicʻ) մելիքներից (melikʻnericʻ)
instrumental մելիքով (melikʻov) մելիքներով (melikʻnerov)
locative
definite forms
nominative մելիքը/մելիքն (melikʻə/melikʻn) մելիքները/մելիքներն (melikʻnerə/melikʻnern)
dative մելիքին (melikʻin) մելիքներին (melikʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մելիքս (melikʻs) մելիքներս (melikʻners)
dative մելիքիս (melikʻis) մելիքներիս (melikʻneris)
ablative մելիքիցս (melikʻicʻs) մելիքներիցս (melikʻnericʻs)
instrumental մելիքովս (melikʻovs) մելիքներովս (melikʻnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մելիքդ (melikʻd) մելիքներդ (melikʻnerd)
dative մելիքիդ (melikʻid) մելիքներիդ (melikʻnerid)
ablative մելիքիցդ (melikʻicʻd) մելիքներիցդ (melikʻnericʻd)
instrumental մելիքովդ (melikʻovd) մելիքներովդ (melikʻnerovd)
locative
[edit]

Descendants

[edit]
  • English: melik