Jump to content

մարտիկ

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Մարտիկ

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian մարտիկ (martik).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մարտիկ (martik)

  1. fighter, combatant

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մարտիկ (martik) մարտիկներ (martikner)
dative մարտիկի (martiki) մարտիկների (martikneri)
ablative մարտիկից (martikicʻ) մարտիկներից (martiknericʻ)
instrumental մարտիկով (martikov) մարտիկներով (martiknerov)
locative
definite forms
nominative մարտիկը/մարտիկն (martikə/martikn) մարտիկները/մարտիկներն (martiknerə/martiknern)
dative մարտիկին (martikin) մարտիկներին (martiknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մարտիկս (martiks) մարտիկներս (martikners)
dative մարտիկիս (martikis) մարտիկներիս (martikneris)
ablative մարտիկիցս (martikicʻs) մարտիկներիցս (martiknericʻs)
instrumental մարտիկովս (martikovs) մարտիկներովս (martiknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մարտիկդ (martikd) մարտիկներդ (martiknerd)
dative մարտիկիդ (martikid) մարտիկներիդ (martiknerid)
ablative մարտիկիցդ (martikicʻd) մարտիկներիցդ (martiknericʻd)
instrumental մարտիկովդ (martikovd) մարտիկներովդ (martiknerovd)
locative
i-type, animate (Western Armenian)
singular plural
nominative մարտիկ (martik) մարտիկներ (martikner)
dative մարտիկի (martiki) մարտիկներու (martikneru)
ablative մարտիկէ (martikē) մարտիկներէ (martiknerē)
instrumental մարտիկով (martikov) մարտիկներով (martiknerov)
definite forms
nominative մարտիկը/մարտիկն (martikə/martikn) մարտիկները/մարտիկներն (martiknerə/martiknern)
dative մարտիկին (martikin) մարտիկներուն (martiknerun)
ablative մարտիկէն (martikēn) մարտիկներէն (martiknerēn)
instrumental մարտիկովը/մարտիկովն (martikovə/martikovn) մարտիկներովը/մարտիկներովն (martiknerovə/martiknerovn)
1st person possessive forms (my)
nominative մարտիկս (martiks) մարտիկներս (martikners)
dative մարտիկիս (martikis) մարտիկներուս (martiknerus)
ablative մարտիկէս (martikēs) մարտիկներէս (martiknerēs)
instrumental մարտիկովս (martikovs) մարտիկներովս (martiknerovs)
2nd person possessive forms (your)
nominative մարտիկդ (martikd) մարտիկներդ (martiknerd)
dative մարտիկիդ (martikid) մարտիկներուդ (martiknerud)
ablative մարտիկէդ (martikēd) մարտիկներէդ (martiknerēd)
instrumental մարտիկովդ (martikovd) մարտիկներովդ (martiknerovd)

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From մարտնչիմ (martnčʻim) +‎ -իկ (-ik).

Noun

[edit]

մարտիկ (martik)

  1. fighting / contesting place, stadium
    ի մարտիկս մտանելi martiks mtanelto rush to the field of combat
  2. warrior, soldier, combatant

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: մարտիկ (martik) (learned)

References

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մարտիկ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարտիկ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy