մանեակ

Old Armenian

Etymology

Borrowed from Ancient Greek μανιάκης (maniákēs, “necklace”).

Noun

մանեակ • (maneak)

1. necklace, collar
2. port; harbour perhaps because of the round shape

Declension

i-a-type

	singular	plural
nominative	մանեակ (maneak)	մանեակք (maneakkʻ)
genitive	մանեկի (maneki)	մանեկաց (manekacʻ)
dative	մանեկի (maneki)	մանեկաց (manekacʻ)
accusative	մանեակ (maneak)	մանեակս (maneaks)
ablative	մանեկէ (manekē)	մանեկաց (manekacʻ)
instrumental	մանեկաւ (manekaw)	մանեկաւք = մանեկօք (manekawkʻ = manekōkʻ)
locative	մանեկի (maneki)	մանեակս (maneaks)

Derived terms

• մանեակաձեւ (maneakajew)
• մանեակաւոր (maneakawor)
• մանեկաձեւ (manekajew)
• մանեկաձեւութիւն (manekajewutʻiwn)
• մանեկաւոր (manekawor)
• քայռամանեակ (kʻayṙamaneak)
• քառամանեակ (kʻaṙamaneak)
• օղամանեակ (ōłamaneak)

Descendants

• → Armenian: մանյակ (manyak) (learned)
• → Old Georgian: მანიაკი (maniaḳi)

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “մանեակ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մանեակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “մանեակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy