հրատ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Հրատ

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian հրատ (hrat).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

հրատ (hrat)

  1. (archaic) campfire
  2. (archaic, figuratively) fire, ardour

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հրատ (hrat) հրատներ (hratner)
dative հրատի (hrati) հրատների (hratneri)
ablative հրատից (hraticʻ) հրատներից (hratnericʻ)
instrumental հրատով (hratov) հրատներով (hratnerov)
locative հրատում (hratum) հրատներում (hratnerum)
definite forms
nominative հրատը/հրատն (hratə/hratn) հրատները/հրատներն (hratnerə/hratnern)
dative հրատին (hratin) հրատներին (hratnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հրատս (hrats) հրատներս (hratners)
dative հրատիս (hratis) հրատներիս (hratneris)
ablative հրատիցս (hraticʻs) հրատներիցս (hratnericʻs)
instrumental հրատովս (hratovs) հրատներովս (hratnerovs)
locative հրատումս (hratums) հրատներումս (hratnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հրատդ (hratd) հրատներդ (hratnerd)
dative հրատիդ (hratid) հրատներիդ (hratnerid)
ablative հրատիցդ (hraticʻd) հրատներիցդ (hratnericʻd)
instrumental հրատովդ (hratovd) հրատներովդ (hratnerovd)
locative հրատումդ (hratumd) հրատներումդ (hratnerumd)

Adjective

[edit]

հրատ (hrat) (superlative ամենահրատ)

  1. fiery

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հրատ (hrat) հրատներ (hratner)
dative հրատի (hrati) հրատների (hratneri)
ablative հրատից (hraticʻ) հրատներից (hratnericʻ)
instrumental հրատով (hratov) հրատներով (hratnerov)
locative հրատում (hratum) հրատներում (hratnerum)
definite forms
nominative հրատը/հրատն (hratə/hratn) հրատները/հրատներն (hratnerə/hratnern)
dative հրատին (hratin) հրատներին (hratnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հրատս (hrats) հրատներս (hratners)
dative հրատիս (hratis) հրատներիս (hratneris)
ablative հրատիցս (hraticʻs) հրատներիցս (hratnericʻs)
instrumental հրատովս (hratovs) հրատներովս (hratnerovs)
locative հրատումս (hratums) հրատներումս (hratnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հրատդ (hratd) հրատներդ (hratnerd)
dative հրատիդ (hratid) հրատներիդ (hratnerid)
ablative հրատիցդ (hraticʻd) հրատներիցդ (hratnericʻd)
instrumental հրատովդ (hratovd) հրատներովդ (hratnerovd)
locative հրատումդ (hratumd) հրատներումդ (hratnerumd)

References

[edit]
  • Aġayan, Ēduard (1976) “հրատ”, in Ardi hayereni bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan
  • հրատ”, in Žamanakakicʻ hayocʻ lezvi bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, 1969–1980

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From հուր (hur) +‎ -ատ (-at).

Noun

[edit]

հրատ (hrat)

  1. campfire
    հրատս արկանել, հարկանելhrats arkanel, harkanelto kindle, to light, to set on fire
  2. (figuratively) fire, ardour

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: հրատ (hrat)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրատ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրատ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 426