հռովմայեցի

Armenian

Etymology

From Old Armenian հռովմայեցի (hṙovmayecʻi); see it for more.

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /hərovmɑjeˈt͡sʰi/, [hərovmɑjet͡sʰí]
  • (Eastern Armenian, colloquial) IPA^(key): /hrovmɑjeˈt͡sʰi/, [hrovmɑjet͡sʰí]
• (Western Armenian) IPA^(key): /həɾovmɑjeˈt͡si/, [həɾovmɑjet͡sʰí]
  • (Western Armenian, colloquial) IPA^(key): /hɾovmɑjeˈt͡si/, [hɾovmɑjet͡sʰí]

Noun

հռովմայեցի • (hṙovmayecʻi)

1. (proscribed) Alternative form of հռոմեացի (hṙomeacʻi)

Declension

u-type, animate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիներ, հռովմայեցիք* (hṙovmayecʻiner, hṙovmayecʻikʻ*)
dative	հռովմայեցու (hṙovmayecʻu)	հռովմայեցիների, հռովմայեցոց** (hṙovmayecʻineri, hṙovmayecʻocʻ**)
ablative	հռովմայեցուց (hṙovmayecʻucʻ)	հռովմայեցիներից (hṙovmayecʻinericʻ)
instrumental	հռովմայեցով, հռովմայեցիով (hṙovmayecʻov, hṙovmayecʻiov)	հռովմայեցիներով (hṙovmayecʻinerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	հռովմայեցին (hṙovmayecʻin)	հռովմայեցիները/հռովմայեցիներն (hṙovmayecʻinerə/hṙovmayecʻinern)
dative	հռովմայեցուն (hṙovmayecʻun)	հռովմայեցիներին (hṙovmayecʻinerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	հռովմայեցիս (hṙovmayecʻis)	հռովմայեցիներս (hṙovmayecʻiners)
dative	հռովմայեցուս (hṙovmayecʻus)	հռովմայեցիներիս (hṙovmayecʻineris)
ablative	հռովմայեցուցս (hṙovmayecʻucʻs)	հռովմայեցիներիցս (hṙovmayecʻinericʻs)
instrumental	հռովմայեցովս, հռովմայեցիովս (hṙovmayecʻovs, hṙovmayecʻiovs)	հռովմայեցիներովս (hṙovmayecʻinerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	հռովմայեցիդ (hṙovmayecʻid)	հռովմայեցիներդ (hṙovmayecʻinerd)
dative	հռովմայեցուդ (hṙovmayecʻud)	հռովմայեցիներիդ (hṙovmayecʻinerid)
ablative	հռովմայեցուցդ (hṙovmayecʻucʻd)	հռովմայեցիներիցդ (hṙovmayecʻinericʻd)
instrumental	հռովմայեցովդ, հռովմայեցիովդ (hṙovmayecʻovd, hṙovmayecʻiovd)	հռովմայեցիներովդ (hṙovmayecʻinerovd)
locative	—	—

*colloquial   **dated

Old Armenian

Alternative forms

• հռոմեացի (hṙomeacʻi)
• հռովմեացի (hṙovmeacʻi)
• հռօմայեցի (hṙōmayecʻi)

Etymology

Adaptation of Ancient Greek Ῥωμαῖος (Rhōmaîos) +‎ -եցի (-ecʻi).

Noun

հռովմայեցի • (hṙovmayecʻi)

1. Roman

Declension

o-type

	singular	plural
nominative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիք (hṙovmayecʻikʻ)
genitive	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
dative	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
accusative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիս (hṙovmayecʻis)
ablative	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
instrumental	հռովմայեցւով (hṙovmayecʻwov)	հռովմայեցւովք (hṙovmayecʻwovkʻ)
locative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիս (hṙovmayecʻis)

Adjective

հռովմայեցի • (hṙovmayecʻi)

1. Roman

Declension

o-type

	singular	plural
nominative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիք (hṙovmayecʻikʻ)
genitive	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
dative	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
accusative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիս (hṙovmayecʻis)
ablative	հռովմայեցւոյ (hṙovmayecʻwoy)	հռովմայեցւոց (hṙovmayecʻwocʻ)
instrumental	հռովմայեցւով (hṙovmayecʻwov)	հռովմայեցւովք (hṙovmayecʻwovkʻ)
locative	հռովմայեցի (hṙovmayecʻi)	հռովմայեցիս (hṙovmayecʻis)

Descendants

• Armenian: հռոմեացի (hṙomeacʻi)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “հռովմայեցի”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հռովմայեցի”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy