From Wiktionary, the free dictionary
հպարտել • (hpartel)
- infinitive of հպարտիմ (hpartim)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
հպարտել (hpartel)
|
| genitive
|
հպարտելոյ (hparteloy)
|
| dative
|
հպարտելոյ (hparteloy)
|
| accusative
|
հպարտել (hpartel)
|
| ablative
|
հպարտելոյ (hparteloy)
|
| instrumental
|
հպարտելով (hpartelov)
|
| locative
|
հպարտել (hpartel)
|
