հորքուր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

հորքուր (horkʻur)

  1. (dialectal, colloquial) Alternative form of հորաքույր (horakʻuyr)

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հորքուր (horkʻur) հորքուրներ (horkʻurner)
dative հորքուրի (horkʻuri) հորքուրների (horkʻurneri)
ablative հորքուրից (horkʻuricʻ) հորքուրներից (horkʻurnericʻ)
instrumental հորքուրով (horkʻurov) հորքուրներով (horkʻurnerov)
locative
definite forms
nominative հորքուրը/հորքուրն (horkʻurə/horkʻurn) հորքուրները/հորքուրներն (horkʻurnerə/horkʻurnern)
dative հորքուրին (horkʻurin) հորքուրներին (horkʻurnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հորքուրս (horkʻurs) հորքուրներս (horkʻurners)
dative հորքուրիս (horkʻuris) հորքուրներիս (horkʻurneris)
ablative հորքուրիցս (horkʻuricʻs) հորքուրներիցս (horkʻurnericʻs)
instrumental հորքուրովս (horkʻurovs) հորքուրներովս (horkʻurnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative հորքուրդ (horkʻurd) հորքուրներդ (horkʻurnerd)
dative հորքուրիդ (horkʻurid) հորքուրներիդ (horkʻurnerid)
ablative հորքուրիցդ (horkʻuricʻd) հորքուրներիցդ (horkʻurnericʻd)
instrumental հորքուրովդ (horkʻurovd) հորքուրներովդ (horkʻurnerovd)
locative