հորդ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian յորդ (yord).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

հորդ (hord) (traditional orthography spelling յորդ, superlative ամենահորդ)

  1. torrential, heavy, abundant
    հորդ անձրևhord anjrewtorrential or heavy rain

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հորդ (hord) հորդեր (horder)
dative հորդի (hordi) հորդերի (horderi)
ablative հորդից (hordicʻ) հորդերից (hordericʻ)
instrumental հորդով (hordov) հորդերով (horderov)
locative հորդում (hordum) հորդերում (horderum)
definite forms
nominative հորդը/հորդն (hordə/hordn) հորդերը/հորդերն (horderə/hordern)
dative հորդին (hordin) հորդերին (horderin)
1st person possessive forms (my)
nominative հորդս (hords) հորդերս (horders)
dative հորդիս (hordis) հորդերիս (horderis)
ablative հորդիցս (hordicʻs) հորդերիցս (hordericʻs)
instrumental հորդովս (hordovs) հորդերովս (horderovs)
locative հորդումս (hordums) հորդերումս (horderums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հորդդ (hordd) հորդերդ (horderd)
dative հորդիդ (hordid) հորդերիդ (horderid)
ablative հորդիցդ (hordicʻd) հորդերիցդ (hordericʻd)
instrumental հորդովդ (hordovd) հորդերովդ (horderovd)
locative հորդումդ (hordumd) հորդերումդ (horderumd)

Adverb

[edit]

հորդ (hord) (traditional orthography spelling յորդ)

  1. torrentially, heavily, abundantly