հնագոյն

Old Armenian

Etymology

PIE word
*sénos

հին (hin) +‎ -ագոյն (-agoyn)

Adjective

հնագոյն • (hnagoyn)

1. older, more ancient

Declension

i-type

	singular		plural
nominative	հնագոյն (hnagoyn)		հնագոյնք (hnagoynkʻ)
genitive	հնագունի (hnaguni)		հնագունից (hnagunicʻ)
dative	հնագունի (hnaguni)		հնագունից (hnagunicʻ)
accusative	հնագոյն (hnagoyn)		հնագոյնս (hnagoyns)
ablative	հնագունէ (hnagunē)		հնագունից (hnagunicʻ)
instrumental	հնագունիւ (hnaguniw)		հնագունիւք (hnaguniwkʻ)
locative	հնագունի (hnaguni)		հնագոյնս (hnagoyns)

Descendants

• Armenian: հնագույն (hnaguyn)

References

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հնագոյն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy