համբար

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

համբար (hambar)

  1. Alternative form of ամբար (ambar)

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative համբար (hambar) համբարներ (hambarner)
dative համբարի (hambari) համբարների (hambarneri)
ablative համբարից (hambaricʻ) համբարներից (hambarnericʻ)
instrumental համբարով (hambarov) համբարներով (hambarnerov)
locative համբարում (hambarum) համբարներում (hambarnerum)
definite forms
nominative համբարը/համբարն (hambarə/hambarn) համբարները/համբարներն (hambarnerə/hambarnern)
dative համբարին (hambarin) համբարներին (hambarnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative համբարս (hambars) համբարներս (hambarners)
dative համբարիս (hambaris) համբարներիս (hambarneris)
ablative համբարիցս (hambaricʻs) համբարներիցս (hambarnericʻs)
instrumental համբարովս (hambarovs) համբարներովս (hambarnerovs)
locative համբարումս (hambarums) համբարներումս (hambarnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative համբարդ (hambard) համբարներդ (hambarnerd)
dative համբարիդ (hambarid) համբարներիդ (hambarnerid)
ablative համբարիցդ (hambaricʻd) համբարներիցդ (hambarnericʻd)
instrumental համբարովդ (hambarovd) համբարներովդ (hambarnerovd)
locative համբարումդ (hambarumd) համբարներումդ (hambarnerumd)

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Persian hmbʾl (hambār).

Noun

[edit]

համբար (hambar)

  1. Alternative form of ամբար (ambar)

Declension

[edit]