Jump to content

կոնֆլիկտ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian конфли́кт (konflíkt).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կոնֆլիկտ (konflikt)

  1. conflict

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կոնֆլիկտ (konflikt) կոնֆլիկտներ (konfliktner)
dative կոնֆլիկտի (konflikti) կոնֆլիկտների (konfliktneri)
ablative կոնֆլիկտից (konflikticʻ) կոնֆլիկտներից (konfliktnericʻ)
instrumental կոնֆլիկտով (konfliktov) կոնֆլիկտներով (konfliktnerov)
locative կոնֆլիկտում (konfliktum) կոնֆլիկտներում (konfliktnerum)
definite forms
nominative կոնֆլիկտը/կոնֆլիկտն (konfliktə/konfliktn) կոնֆլիկտները/կոնֆլիկտներն (konfliktnerə/konfliktnern)
dative կոնֆլիկտին (konfliktin) կոնֆլիկտներին (konfliktnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կոնֆլիկտս (konflikts) կոնֆլիկտներս (konfliktners)
dative կոնֆլիկտիս (konfliktis) կոնֆլիկտներիս (konfliktneris)
ablative կոնֆլիկտիցս (konflikticʻs) կոնֆլիկտներիցս (konfliktnericʻs)
instrumental կոնֆլիկտովս (konfliktovs) կոնֆլիկտներովս (konfliktnerovs)
locative կոնֆլիկտումս (konfliktums) կոնֆլիկտներումս (konfliktnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կոնֆլիկտդ (konfliktd) կոնֆլիկտներդ (konfliktnerd)
dative կոնֆլիկտիդ (konfliktid) կոնֆլիկտներիդ (konfliktnerid)
ablative կոնֆլիկտիցդ (konflikticʻd) կոնֆլիկտներիցդ (konfliktnericʻd)
instrumental կոնֆլիկտովդ (konfliktovd) կոնֆլիկտներովդ (konfliktnerovd)
locative կոնֆլիկտումդ (konfliktumd) կոնֆլիկտներումդ (konfliktnerumd)

Derived terms

[edit]