Jump to content

կիտակ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From կէտ (kēt, point) +‎ -ակ (-ak).

Noun

[edit]

կիտակ (kitak)

  1. point, canon, rule

Declension

[edit]
i-a-type
singular plural
nominative կիտակ (kitak) կիտակք (kitakkʻ)
genitive կիտակի (kitaki) կիտակաց (kitakacʻ)
dative կիտակի (kitaki) կիտակաց (kitakacʻ)
accusative կիտակ (kitak) կիտակս (kitaks)
ablative կիտակէ (kitakē) կիտակաց (kitakacʻ)
instrumental կիտակաւ (kitakaw) կիտակաւք = կիտակօք (kitakawkʻ = kitakōkʻ)
locative կիտակի (kitaki) կիտակս (kitaks)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “կիտակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy