կարգաբան

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

կարգ (karg) +‎ -ա- (-a-) +‎ -բան (-ban)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կարգաբան (kargaban)

  1. taxonomist, systematist

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կարգաբան (kargaban) կարգաբաններ (kargabanner)
dative կարգաբանի (kargabani) կարգաբանների (kargabanneri)
ablative կարգաբանից (kargabanicʻ) կարգաբաններից (kargabannericʻ)
instrumental կարգաբանով (kargabanov) կարգաբաններով (kargabannerov)
locative
definite forms
nominative կարգաբանը/կարգաբանն (kargabanə/kargabann) կարգաբանները/կարգաբաններն (kargabannerə/kargabannern)
dative կարգաբանին (kargabanin) կարգաբաններին (kargabannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կարգաբանս (kargabans) կարգաբաններս (kargabanners)
dative կարգաբանիս (kargabanis) կարգաբաններիս (kargabanneris)
ablative կարգաբանիցս (kargabanicʻs) կարգաբաններիցս (kargabannericʻs)
instrumental կարգաբանովս (kargabanovs) կարգաբաններովս (kargabannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative կարգաբանդ (kargaband) կարգաբաններդ (kargabannerd)
dative կարգաբանիդ (kargabanid) կարգաբաններիդ (kargabannerid)
ablative կարգաբանիցդ (kargabanicʻd) կարգաբաններիցդ (kargabannericʻd)
instrumental կարգաբանովդ (kargabanovd) կարգաբաններովդ (kargabannerovd)
locative