կապիտան

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Russian капита́н (kapitán).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կապիտան (kapitan)

  1. captain (military rank)

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կապիտան (kapitan) կապիտաններ (kapitanner)
dative կապիտանի (kapitani) կապիտանների (kapitanneri)
ablative կապիտանից (kapitanicʻ) կապիտաններից (kapitannericʻ)
instrumental կապիտանով (kapitanov) կապիտաններով (kapitannerov)
locative
definite forms
nominative կապիտանը/կապիտանն (kapitanə/kapitann) կապիտանները/կապիտաններն (kapitannerə/kapitannern)
dative կապիտանին (kapitanin) կապիտաններին (kapitannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կապիտանս (kapitans) կապիտաններս (kapitanners)
dative կապիտանիս (kapitanis) կապիտաններիս (kapitanneris)
ablative կապիտանիցս (kapitanicʻs) կապիտաններիցս (kapitannericʻs)
instrumental կապիտանովս (kapitanovs) կապիտաններովս (kapitannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative կապիտանդ (kapitand) կապիտաններդ (kapitannerd)
dative կապիտանիդ (kapitanid) կապիտաններիդ (kapitannerid)
ablative կապիտանիցդ (kapitanicʻd) կապիտաններիցդ (kapitannericʻd)
instrumental կապիտանովդ (kapitanovd) կապիտաններովդ (kapitannerovd)
locative