Եւ հասանէր Ուռնայրի արքային Աղուանից ի փախստեանն, և նիզակաբնաւն ի կառափն մատուցեալ ծեծէր բազում, ասելով՝ թէ այդմ շնորհս կալ, զի այր թագաւոր ես, և թագ ունիս․ ես ոչ սպանից զայր թագաւոր, թէ կարի նեղ հասցէ ինձ: Եւ ութ հեծելով թոյլ ետ նմա փախչել գնալ յաշխարհն Աղուանից:
Ew hasanēr Uṙnayri arkʻayin Ałuanicʻ i pʻaxsteann, ew nizakabnawn i kaṙapʻn matucʻeal cecēr bazum, aselov, tʻē aydm šnorhs kal, zi ayr tʻagawor es, ew tʻag unis; es očʻ spanicʻ zayr tʻagawor, tʻē kari neł hascʻē inj: Ew utʻ hecelov tʻoyl et nma pʻaxčʻel gnal yašxarhn Ałuanicʻ:
Translation by Nina G. Garsoïan
And he caught up with Uṙnayr king of Ałuankʿ, who was fleeing, and struck him over the head with many blows of the shaft of his lance, saying, "Be grateful that you are a king and wear a crown, for I will not kill a king, even though great harm come to me." And he allowed him to escape with eight horsemen and go to the realm of Ałuankʿ.
Ačaṙean, Hračʻeay (1973) “ծեծ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume II, Yerevan: University Press, page 451ab accepts Scheftelowitz's suggestion and reconstructs Proto-Indo-European*ǵeǵ- adducing also Sanskrit जञ्जति(jañjati, “to fight”) and Old Armenian ծանծ(canc, “chaff”) as cognates. He considers Georgian წეწვა(c̣ec̣va, “carding of wool; tousling of hair; tearing out of tufts of hair”), შეძენძა(šeʒenʒa), ძეძვა(ʒeʒva), ძეწკვა(ʒec̣ḳva) borrowings from Armenian
Petrosean, Matatʻeay (1879) “ծեծեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 309b
Scheftelowitz, J. (1904) “Zur altarmenischen lautgeschichte”, in Beiträge zur kunde der indogermanischen Sprachen (in German), volume 28, page 295 connects with Sanskritजज(jaja, “warrior”), जजति(jajati, “to fight”)
