Jump to content

ծագումն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From ծագեմ (cagem) +‎ -ումն (-umn).

Noun

[edit]

ծագումն (cagumn)

  1. rise (of Sun, stars)
  2. birth, origin, rise
  3. shining, splendour
  4. east

Declension

[edit]
n-type
singular plural
nominative ծագումն (cagumn) ծագմունք (cagmunkʻ)
genitive ծագման (cagman) ծագմանց (cagmancʻ)
dative ծագման (cagman) ծագմանց (cagmancʻ)
accusative ծագումն (cagumn) ծագմունս (cagmuns)
ablative ծագմանէ (cagmanē) ծագմանց (cagmancʻ)
instrumental ծագմամբ (cagmamb) ծագմամբք (cagmambkʻ)
locative ծագման (cagman) ծագմունս (cagmuns)

Descendants

[edit]
  • Armenian: ծագում (cagum)

Further reading

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ծագումն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌axǰaxean, Manuēl (1837) “ծագումն”, in Baṙgirkʻ i barbaṙ hay ew italakan [Armenian–Italian Dictionary], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ġazarean, Ṙubēn (2000) “ծագումն”, in G. B. Tʻosunean, editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ծագումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy