Jump to content

խրտչիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From խիրտ (xirt) +‎ -չ- (-čʻ-).

Verb

[edit]

խրտչիմ (xrtčʻim)

  1. Alternative form of խրտնում (xrtnum)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive խրտչել, խրտչիլ* (xrtčʻel, xrtčʻil*) participle խրտուցեալ (xrtucʻeal)
causative խրտուցանեմ (xrtucʻanem) aorist stem խրտե- (xrte-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present խրտչիմ (xrtčʻim) խրտչիս (xrtčʻis) խրտչի (xrtčʻi) խրտչիմք (xrtčʻimkʻ) խրտչիք (xrtčʻikʻ) խրտչին (xrtčʻin)
imperfect խրտչէի (xrtčʻēi) խրտչէիր (xrtčʻēir) խրտչէր, խրտչիւր (xrtčʻēr, xrtčʻiwr) խրտչէաք (xrtčʻēakʻ) խրտչէիք (xrtčʻēikʻ) խրտչէին (xrtčʻēin)
aorist խրտեայ (xrteay) խրտեար (xrtear) խրտեաւ (xrteaw) խրտեաք (xrteakʻ) խրտեայք (xrteaykʻ) խրտեան (xrtean)
subjunctive
present խրտչիցիմ (xrtčʻicʻim) խրտչիցիս (xrtčʻicʻis) խրտչիցի (xrtčʻicʻi) խրտչիցիմք (xrtčʻicʻimkʻ) խրտչիցիք (xrtčʻicʻikʻ) խրտչիցին (xrtčʻicʻin)
aorist խրտեայց (xrteaycʻ) խրտիցես (xrticʻes) խրտիցէ (xrticʻē) խրտիցուք (xrticʻukʻ) խրտիջիք (xrtiǰikʻ) խրտիցեն (xrticʻen)
imperatives
imperative խրտի՛ր (xrtír) խրտերո՛ւք (xrterúkʻ)
cohortative խրտիջի՛ր (xrtiǰír) խրտիջի՛ք (xrtiǰíkʻ)
prohibitive մի՛ խրտչիր (mí xrtčʻir) մի՛ խրտչիք (mí xrtčʻikʻ)
  • post-classical