From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
թռանել • (tʻṙanel)
- infinitive of թռանիմ (tʻṙanim)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
թռանել (tʻṙanel)
|
| genitive
|
թռանելոյ (tʻṙaneloy)
|
| dative
|
թռանելոյ (tʻṙaneloy)
|
| accusative
|
թռանել (tʻṙanel)
|
| ablative
|
թռանելոյ (tʻṙaneloy)
|
| instrumental
|
թռանելով (tʻṙanelov)
|
| locative
|
թռանել (tʻṙanel)
|
