Jump to content

դպիր

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian դպիր (dpir).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

դպիր (dpir)

  1. (ecclesiastical) psalm-reader
  2. (historical) scribe
  3. (historical) scholar, learned man

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դպիր (dpir) դպիրներ (dpirner)
dative դպիրի (dpiri) դպիրների (dpirneri)
ablative դպիրից (dpiricʻ) դպիրներից (dpirnericʻ)
instrumental դպիրով (dpirov) դպիրներով (dpirnerov)
locative
definite forms
nominative դպիրը/դպիրն (dpirə/dpirn) դպիրները/դպիրներն (dpirnerə/dpirnern)
dative դպիրին (dpirin) դպիրներին (dpirnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դպիրս (dpirs) դպիրներս (dpirners)
dative դպիրիս (dpiris) դպիրներիս (dpirneris)
ablative դպիրիցս (dpiricʻs) դպիրներիցս (dpirnericʻs)
instrumental դպիրովս (dpirovs) դպիրներովս (dpirnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative դպիրդ (dpird) դպիրներդ (dpirnerd)
dative դպիրիդ (dpirid) դպիրներիդ (dpirnerid)
ablative դպիրիցդ (dpiricʻd) դպիրներիցդ (dpirnericʻd)
instrumental դպիրովդ (dpirovd) դպիրներովդ (dpirnerovd)
locative
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դպիր (dpir) դպիրներ (dpirner)
dative դպրի (dpri) դպիրների (dpirneri)
ablative դպրից (dpricʻ) դպիրներից (dpirnericʻ)
instrumental դպրով (dprov) դպիրներով (dpirnerov)
locative
definite forms
nominative դպիրը/դպիրն (dpirə/dpirn) դպիրները/դպիրներն (dpirnerə/dpirnern)
dative դպրին (dprin) դպիրներին (dpirnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դպիրս (dpirs) դպիրներս (dpirners)
dative դպրիս (dpris) դպիրներիս (dpirneris)
ablative դպրիցս (dpricʻs) դպիրներիցս (dpirnericʻs)
instrumental դպրովս (dprovs) դպիրներովս (dpirnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative դպիրդ (dpird) դպիրներդ (dpirnerd)
dative դպրիդ (dprid) դպիրներիդ (dpirnerid)
ablative դպրիցդ (dpricʻd) դպիրներիցդ (dpirnericʻd)
instrumental դպրովդ (dprovd) դպիրներովդ (dpirnerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Persian 𐭣𐭯𐭩𐭥𐭥 (dpywr /⁠dibīr⁠/).

Noun

[edit]

դպիր (dpir)

  1. lecturer; scholar, one brought up at a seminary; transcriber; notary; scribe, copyist
    • 5th century, Agatʻangełos, Patmutʻiwn Hayocʻ [History of the Armenians] 778:[1]
      Նախ դիպեալ ի ճանապարհի երազացոյց երազահան պաշտաման Տրի դից, դպրի գիտութեան քրմաց, անուանեալ Դիւան գրչի Որմզդի, ուսման ճարտարութեան մեհեան
      Nax dipeal i čanaparhi erazacʻoycʻ erazahan paštaman Tri dicʻ, dpri gitutʻean kʻrmacʻ, anuaneal Diwan grčʻi Ormzdi, usman čartarutʻean mehean
      • Translation by R. W. Thomson
        On the road he first came across the shrine of the god Tir, the interpreter of dreams, the scribe of pagan learning, who was called the secretary of Ormizd, a temple of learned instruction.

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: դպիր (dpir)

References

[edit]
  1. ^ Thomson, R. W. (1976) Agathangelos, History of the Armenians[1], Albany, NY: State University of New York Press, pages 316–317

Further reading

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “դպիր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “դպիր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “դպիր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press