դիմորդ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

դիմել (dimel) +‎ -որդ (-ord)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

դիմորդ (dimord)

  1. applicant, petitioner, requester

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դիմորդ (dimord) դիմորդներ (dimordner)
dative դիմորդի (dimordi) դիմորդների (dimordneri)
ablative դիմորդից (dimordicʻ) դիմորդներից (dimordnericʻ)
instrumental դիմորդով (dimordov) դիմորդներով (dimordnerov)
locative
definite forms
nominative դիմորդը/դիմորդն (dimordə/dimordn) դիմորդները/դիմորդներն (dimordnerə/dimordnern)
dative դիմորդին (dimordin) դիմորդներին (dimordnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դիմորդս (dimords) դիմորդներս (dimordners)
dative դիմորդիս (dimordis) դիմորդներիս (dimordneris)
ablative դիմորդիցս (dimordicʻs) դիմորդներիցս (dimordnericʻs)
instrumental դիմորդովս (dimordovs) դիմորդներովս (dimordnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative դիմորդդ (dimordd) դիմորդներդ (dimordnerd)
dative դիմորդիդ (dimordid) դիմորդներիդ (dimordnerid)
ablative դիմորդիցդ (dimordicʻd) դիմորդներիցդ (dimordnericʻd)
instrumental դիմորդովդ (dimordovd) դիմորդներովդ (dimordnerovd)
locative