Jump to content

դիիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

դիիմ (diim)

  1. Alternative form of դիեմ (diem)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive դիել, դիիլ* (diel, diil*) participle դիեցեալ, դիեալ (diecʻeal, dieal)
causative դիեցուցանեմ (diecʻucʻanem) aorist stem դիեց- (diecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present դիիմ (diim) դիիս (diis) դիի (dii) դիիմք (diimkʻ) դիիք (diikʻ) դիին (diin)
imperfect դիէի (diēi) դիէիր (diēir) դիէր, դիիւր (diēr, diiwr) դիէաք (diēakʻ) դիէիք (diēikʻ) դիէին (diēin)
aorist դիեցայ (diecʻay) դիեցար (diecʻar) դիեցաւ (diecʻaw) դիեցաք (diecʻakʻ) դիեցայք (diecʻaykʻ) դիեցան (diecʻan)
subjunctive
present դիիցիմ (diicʻim) դիիցիս (diicʻis) դիիցի (diicʻi) դիիցիմք (diicʻimkʻ) դիիցիք (diicʻikʻ) դիիցին (diicʻin)
aorist դիեցայց (diecʻaycʻ) դիեսցիս (diescʻis) դիեսցի (diescʻi) դիեսցուք (diescʻukʻ) դիեսջիք (diesǰikʻ) դիեսցին (diescʻin)
imperatives
imperative դիեա՛ց (dieácʻ) դիեցարո՛ւք (diecʻarúkʻ)
cohortative դիեսջի՛ր (diesǰír) դիեսջի՛ք (diesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ դիիր (mí diir) մի՛ դիիք (mí diikʻ)
  • post-classical