Jump to content

դիակն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

դի (di) +‎ -ակն (-akn)

Noun

[edit]

դիակն (diakn)

  1. corpse, dead body
    պաճուճել դեղովք զդիակնpačučel dełovkʻ zdiaknto embalm
    առնել դիակն անթուելիaṙnel diakn antʻuelito make great carnage
    դիակունք կռոցdiakunkʻ kṙocʻdestruction of idols

Declension

[edit]
n-type
singular plural
nominative դիակն (diakn) դիակունք (diakunkʻ)
genitive դիական (diakan) դիականց (diakancʻ)
dative դիական (diakan) դիականց (diakancʻ)
accusative դիակն (diakn) դիակունս (diakuns)
ablative դիականէ (diakanē) դիականց (diakancʻ)
instrumental դիակամբ (diakamb) դիակամբք (diakambkʻ)
locative դիական (diakan) դիակունս (diakuns)

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: դիակ (diak)

References

[edit]
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “դիակն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “դիակն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “դիակն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-ակն”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48