դաշն

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian դաշն (dašn).

Pronunciation

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /dɑʃən/, [dɑ́ʃən]
• (Western Armenian) IPA^(key): /tɑʃən/, [tʰɑ́ʃən]

Noun

դաշն • (dašn)

1. treaty, agreement

   Synonym: դաշնագիր (dašnagir)

   դաշն կապել ― dašn kapel ― to conclude a treaty

2. harmony

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	դաշն (dašn)	դաշներ (dašner)
dative	դաշնի (dašni)	դաշների (dašneri)
ablative	դաշնից (dašnicʻ)	դաշներից (dašnericʻ)
instrumental	դաշնով (dašnov)	դաշներով (dašnerov)
locative	դաշնում (dašnum)	դաշներում (dašnerum)
	definite forms
nominative	դաշնը/դաշնն (dašnə/dašnn)	դաշները/դաշներն (dašnerə/dašnern)
dative	դաշնին (dašnin)	դաշներին (dašnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	դաշնս (dašns)	դաշներս (dašners)
dative	դաշնիս (dašnis)	դաշներիս (dašneris)
ablative	դաշնիցս (dašnicʻs)	դաշներիցս (dašnericʻs)
instrumental	դաշնովս (dašnovs)	դաշներովս (dašnerovs)
locative	դաշնումս (dašnums)	դաշներումս (dašnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	դաշնդ (dašnd)	դաշներդ (dašnerd)
dative	դաշնիդ (dašnid)	դաշներիդ (dašnerid)
ablative	դաշնիցդ (dašnicʻd)	դաշներիցդ (dašnericʻd)
instrumental	դաշնովդ (dašnovd)	դաշներովդ (dašnerovd)
locative	դաշնումդ (dašnumd)	դաշներումդ (dašnerumd)

Adjective

դաշն • (dašn) (superlative ամենադաշն)

1. harmonious
2. agreeable to the ear, sweet, gentle, soft

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	դաշն (dašn)	դաշներ (dašner)
dative	դաշնի (dašni)	դաշների (dašneri)
ablative	դաշնից (dašnicʻ)	դաշներից (dašnericʻ)
instrumental	դաշնով (dašnov)	դաշներով (dašnerov)
locative	դաշնում (dašnum)	դաշներում (dašnerum)
	definite forms
nominative	դաշնը/դաշնն (dašnə/dašnn)	դաշները/դաշներն (dašnerə/dašnern)
dative	դաշնին (dašnin)	դաշներին (dašnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	դաշնս (dašns)	դաշներս (dašners)
dative	դաշնիս (dašnis)	դաշներիս (dašneris)
ablative	դաշնիցս (dašnicʻs)	դաշներիցս (dašnericʻs)
instrumental	դաշնովս (dašnovs)	դաշներովս (dašnerovs)
locative	դաշնումս (dašnums)	դաշներումս (dašnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	դաշնդ (dašnd)	դաշներդ (dašnerd)
dative	դաշնիդ (dašnid)	դաշներիդ (dašnerid)
ablative	դաշնիցդ (dašnicʻd)	դաշներիցդ (dašnericʻd)
instrumental	դաշնովդ (dašnovd)	դաշներովդ (dašnerovd)
locative	դաշնումդ (dašnumd)	դաշներումդ (dašnerumd)

Derived terms

• դաշնամուր (dašnamur)
• դաշնային (dašnayin)
• դաշնություն (dašnutʻyun)
• դաշնագիր (dašnagir)

Old Armenian

Etymology

Borrowed from Middle Persian *dašn (“contract, treaty”), attested as misspelled pšn' (pašn). Compare Old Georgian დაშნი (dašni, “contract, truce (?); submissive; calm; humble”), also from Iranian.

Noun

դաշն • (dašn)

1. contract, convention, bargain, treaty, engagement; condition, capitulation; compact, agreement; concurrence, alliance

   դաշինս կռել, հաստատել, ի դաշն մտանել ― dašins kṙel, hastatel, i dašn mtanel ― to contract, to make an agreement; to stipulate, to transact; to confederate

   անցանել զդաշամբ ― ancʻanel zdašamb ― to break the conditions, the alliance or faith

   անցանել զամուսնութեան, զառն դաշամբք ― ancʻanel zamusnutʻean, zaṙn dašambkʻ ― to be unfaithful to the marriage-bed

   դաշն հաւատոյ ― dašn hawatoy ― the Creed

   դաշն քաղաքական ― dašn kʻałakʻakan ― civil contract

2. (post-Classical, music) harmony

Declension

n-type

	singular	plural
nominative	դաշն (dašn)	դաշինք (dašinkʻ)
genitive	դաշին (dašin)	դաշանց (dašancʻ)
dative	դաշին (dašin)	դաշանց (dašancʻ)
accusative	դաշն (dašn)	դաշինս (dašins)
ablative	դաշնէ (dašnē)	դաշանց (dašancʻ)
instrumental	դաշամբ (dašamb)	դաշամբք (dašambkʻ)
locative	դաշին (dašin)	դաշինս (dašins)

Adjective

դաշն • (dašn)

1. (post-Classical, music) sweet, agreeable to the ear

Declension

n-type

	singular	plural
nominative	դաշն (dašn)	դաշինք (dašinkʻ)
genitive	դաշին (dašin)	դաշանց (dašancʻ)
dative	դաշին (dašin)	դաշանց (dašancʻ)
accusative	դաշն (dašn)	դաշինս (dašins)
ablative	դաշնէ (dašnē)	դաշանց (dašancʻ)
instrumental	դաշամբ (dašamb)	դաշամբք (dašambkʻ)
locative	դաշին (dašin)	դաշինս (dašins)

Adverb

դաշն • (dašn)

1. (post-Classical) gently, tenderly; softly; with a low voice

   դաշն խօսիլ ― dašn xōsil ― to speak very mildly

   դաշն նայիլ ― dašn nayil ― to look tenderly, affectionately, or sweetly on one

Derived terms

• անդաշն (andašn)
• գագաթնադաշն (gagatʻnadašn)
• դաշնադիր (dašnadir)
• դաշնակ (dašnak)
• դաշնակապէս (dašnakapēs)
• դաշնակաւոր (dašnakawor)
• դաշնակեմ (dašnakem)
• դաշնակից (dašnakicʻ)
• դաշնակորոյս (dašnakoroys)
• դաշնակութիւն (dašnakutʻiwn)
• դաշնակումն (dašnakumn)
• դաշնատառ (dašnataṙ)
• դաշնաւեր (dašnawer)
• դաշնաւոր (dašnawor)
• դաշնաւորեմ (dašnaworem)
• դաշնաւորիմ (dašnaworim)
• դաշնաւորութիւն (dašnaworutʻiwn)
• թուլադաշնակեալ (tʻuladašnakeal)
• ներդաշնակ (nerdašnak)
• ներդաշնակապէս (nerdašnakapēs)
• ներդաշնակաւոր (nerdašnakawor)
• ներդաշնակութիւն (nerdašnakutʻiwn)

Descendants

• Armenian: դաշն (dašn), դաշինք (dašinkʻ)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “դաշն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “դաշն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “դաշն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• MacKenzie, D. N. (1971) “pašn”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 66