բռնեմ
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]Denominal verb of բուռն (buṙn).[1]
Verb
[edit]բռնեմ • (bṙnem)
- (transitive) to take hold of, to grasp, to seize
Conjugation
[edit]active
| infinitive | բռնել (bṙnel) | participle | բռնեցեալ, բռնեալ (bṙnecʻeal, bṙneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնեց- (bṙnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնեմ (bṙnem) | բռնես (bṙnes) | բռնէ (bṙnē) | բռնեմք (bṙnemkʻ) | բռնէք (bṙnēkʻ) | բռնեն (bṙnen) | |
| imperfect | բռնէի, բռնեի* (bṙnēi, bṙnei*) | բռնէիր, բռնեիր* (bṙnēir, bṙneir*) | բռնէր (bṙnēr) | բռնէաք, բռնեաք* (bṙnēakʻ, bṙneakʻ*) | բռնէիք, բռնեիք* (bṙnēikʻ, bṙneikʻ*) | բռնէին, բռնեին* (bṙnēin, bṙnein*) | |
| aorist | բռնեցի (bṙnecʻi) | բռնեցեր (bṙnecʻer) | բռնեաց (bṙneacʻ) | բռնեցաք (bṙnecʻakʻ) | բռնեցէք, բռնեցիք (bṙnecʻēkʻ, bṙnecʻikʻ) | բռնեցին (bṙnecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնիցեմ (bṙnicʻem) | բռնիցես (bṙnicʻes) | բռնիցէ (bṙnicʻē) | բռնիցեմք (bṙnicʻemkʻ) | բռնիցէք (bṙnicʻēkʻ) | բռնիցեն (bṙnicʻen) | |
| aorist | բռնեցից (bṙnecʻicʻ) | բռնեսցես (bṙnescʻes) | բռնեսցէ (bṙnescʻē) | բռնեսցուք (bṙnescʻukʻ) | բռնեսջիք (bṙnesǰikʻ) | բռնեսցեն (bṙnescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնեա՛ (bṙneá) | — | — | բռնեցէ՛ք (bṙnecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | բռնեսջի՛ր (bṙnesǰír) | — | — | բռնեսջի՛ք (bṙnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռներ (mí bṙner) | — | — | մի՛ բռնէք (mí bṙnēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | բռնել, բռնիլ* (bṙnel, bṙnil*) | participle | բռնեցեալ, բռնեալ (bṙnecʻeal, bṙneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնեց- (bṙnecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնիմ (bṙnim) | բռնիս (bṙnis) | բռնի (bṙni) | բռնիմք (bṙnimkʻ) | բռնիք (bṙnikʻ) | բռնին (bṙnin) | |
| imperfect | բռնէի (bṙnēi) | բռնէիր (bṙnēir) | բռնէր, բռնիւր (bṙnēr, bṙniwr) | բռնէաք (bṙnēakʻ) | բռնէիք (bṙnēikʻ) | բռնէին (bṙnēin) | |
| aorist | բռնեցայ (bṙnecʻay) | բռնեցար (bṙnecʻar) | բռնեցաւ (bṙnecʻaw) | բռնեցաք (bṙnecʻakʻ) | բռնեցայք (bṙnecʻaykʻ) | բռնեցան (bṙnecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնիցիմ (bṙnicʻim) | բռնիցիս (bṙnicʻis) | բռնիցի (bṙnicʻi) | բռնիցիմք (bṙnicʻimkʻ) | բռնիցիք (bṙnicʻikʻ) | բռնիցին (bṙnicʻin) | |
| aorist | բռնեցայց (bṙnecʻaycʻ) | բռնեսցիս (bṙnescʻis) | բռնեսցի (bṙnescʻi) | բռնեսցուք (bṙnescʻukʻ) | բռնեսջիք (bṙnesǰikʻ) | բռնեսցին (bṙnescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնեա՛ց (bṙneácʻ) | — | — | բռնեցարո՛ւք (bṙnecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | բռնեսջի՛ր (bṙnesǰír) | — | — | բռնեսջի՛ք (bṙnesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռնիր (mí bṙnir) | — | — | մի՛ բռնիք (mí bṙnikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
[edit]- Armenian: բռնել (bṙnel)
References
[edit]- ^ Lidén, Evald (1916) “Studien zur tocharischen Sprachgeschichte”, in Göteborgs högskolas årsskrift[1] (in German), volume 22, number 3, page 32
Further reading
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836) “բռնեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume I, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 517bc