Jump to content

բոյկոտ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian бойко́т (bojkót)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

բոյկոտ (boykot)

  1. boycott

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative բոյկոտ (boykot) բոյկոտներ (boykotner)
dative բոյկոտի (boykoti) բոյկոտների (boykotneri)
ablative բոյկոտից (boykoticʻ) բոյկոտներից (boykotnericʻ)
instrumental բոյկոտով (boykotov) բոյկոտներով (boykotnerov)
locative բոյկոտում (boykotum) բոյկոտներում (boykotnerum)
definite forms
nominative բոյկոտը/բոյկոտն (boykotə/boykotn) բոյկոտները/բոյկոտներն (boykotnerə/boykotnern)
dative բոյկոտին (boykotin) բոյկոտներին (boykotnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative բոյկոտս (boykots) բոյկոտներս (boykotners)
dative բոյկոտիս (boykotis) բոյկոտներիս (boykotneris)
ablative բոյկոտիցս (boykoticʻs) բոյկոտներիցս (boykotnericʻs)
instrumental բոյկոտովս (boykotovs) բոյկոտներովս (boykotnerovs)
locative բոյկոտումս (boykotums) բոյկոտներումս (boykotnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բոյկոտդ (boykotd) բոյկոտներդ (boykotnerd)
dative բոյկոտիդ (boykotid) բոյկոտներիդ (boykotnerid)
ablative բոյկոտիցդ (boykoticʻd) բոյկոտներիցդ (boykotnericʻd)
instrumental բոյկոտովդ (boykotovd) բոյկոտներովդ (boykotnerovd)
locative բոյկոտումդ (boykotumd) բոյկոտներումդ (boykotnerumd)

Derived terms

[edit]