աւարտուն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From աւարտ (awart) + -ուն (-un).
Adjective
[edit]աւարտուն • (awartun)
Declension
[edit]vow=onPlease see Module:checkparams for help with this warning.
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | աւարտուն (awartun) | աւարտունք (awartunkʻ) | |
| genitive | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
| dative | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
| accusative | աւարտուն (awartun) | աւարտունս (awartuns) | |
| ablative | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
| instrumental | աւարտնով (awartnov) | աւարտնովք (awartnovkʻ) | |
| locative | աւարտուն (awartun) | աւարտունս (awartuns) |
Descendants
[edit]- Armenian: ավարտուն (avartun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “աւարտուն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աւարտուն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ġazarean, Ṙubēn (2000) “աւարտուն”, in G. B. Tʻosunean, editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press